Δεν πέρασε απαρατήρητος ο Ντιέγκο Αλόνσο μετά τη λήξη του ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, με τις δηλώσεις του να προκαλούν περισσότερο γέλιο παρά σκέψη. Σε ένα παιχνίδι που τα περισσότερα ήταν… ανύπαρκτα, από επιθέσεις μέχρι και θέαμα, ο Αλόνσο αντί να κάνει την αυτοκριτική του, βρήκε για ακόμη μία φορά τον «ένοχο» στο πρόσωπο του διαιτητή.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την ουσία. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έμειναν στο 0-0, με ελάχιστες καλές στιγμές μπροστά στις εστίες. Ο αγώνας, χωρίς ρυθμό, ήταν περισσότερο μια τακτική σκακιέρα, παρά ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Παρόλα αυτά, ο Αλόνσο βρήκε τον τρόπο να παρουσιάσει μια τελείως διαφορετική εικόνα για το παιχνίδι. Μίλησε για «μεγαλύτερες στιγμές» της ομάδας του, και εντυπωσιάστηκε από τον διαιτητή που -όπως ισχυρίζεται- δεν άφησε τους παίκτες να παίξουν… λες και αν το είχε κάνει, θα βλέπαμε ξαφνικά επίδειξη του tiki-taka.
Ο Αλόνσο, στο γνωστό του στιλ, δήλωσε πως η ομάδα του είχε τις καλύτερες στιγμές από τον αντίπαλο. Αυτό βέβαια θα έκανε ακόμα και τον πιο φανατικό φίλαθλο να απορεί για το τι αγώνα είδε ο προπονητής. Ίσως παρακολουθούσε κάποιο άλλο ματς, μιας και το συγκεκριμένο παιχνίδι θα μπορούσε να προβληθεί ως παράδειγμα για το πώς δεν πρέπει να παίζεται το ποδόσφαιρο.
Συνεχίζοντας, πρόσθεσε ότι η ομάδα του «έδωσε μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό» και έμεινε με την απορία γιατί ο διαιτητής «σταματούσε συνεχώς τον αγώνα». Μήπως ήταν για να πάρουν και οι θεατές μια ανάσα από το κουραστικό θέαμα; Ή μήπως οι ίδιοι οι παίκτες του Αλόνσο ήταν εκείνοι που προκαλούσαν τις διακοπές με ανόητα φάουλ και ανούσιες ενέργειες;
Αντί να κάνει την απαραίτητη κριτική στις επιλογές του και να εξετάσει γιατί ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε μία κλασική ευκαιρία για γκολ, ο Αλόνσο επέλεξε την εύκολη λύση. «Έφταιξε ο διαιτητής» και «αν δεν έβγαινε ο Φώτης, θα κερδίζαμε», δήλωσε. Ίσως όμως να έπρεπε να ρίξει μια ματιά και στην απόδοση των παικτών του, οι οποίοι έδειξαν περισσότερο ενδιαφέρον για τη διαμαρτυρία παρά για το ποδόσφαιρο.
Κάτι αντίστοιχο άλλωστε βλέπουμε ξανά και ξανά: ο Ντιέγκο Αλόνσο ψάχνει δικαιολογίες παντού, εκτός από την ίδια του την ομάδα. Και σε αυτό το ντέρμπι, παρά το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες ήταν κατώτερες των περιστάσεων, εκείνος βρήκε τον τρόπο να παρουσιάσει την ομάδα του ως τη… χαμένη «πρωταγωνίστρια» που «άδικα» δεν πήρε τη νίκη.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Οι δικαιολογίες και οι κατηγορίες δεν κερδίζουν βαθμούς ούτε ανεβάζουν τις ομάδες στην κατάταξη. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, ανεξάρτητα από το πόσες φορές θα αναφερθείς στον διαιτητή ή σε ατυχίες. Οι φίλαθλοι περιμένουν να δουν βελτίωση στο γήπεδο και όχι να ακούν τον προπονητή τους να ψάχνει άλλοθι.
Είναι προφανές πως με αυτήν τη νοοτροπία, δεν πρόκειται να δούμε τον Παναθηναϊκό να ανεβαίνει στο επίπεδο που επιθυμεί. Όσο ο Ντιέγκο Αλόνσο αποφεύγει να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας του και συνεχίζει να ρίχνει την ευθύνη αλλού, οι νίκες θα παραμένουν απλά ένα όνειρο και η ομάδα του θα παλεύει για να αποφύγει το… απόλυτο τίποτα… όπως άλλωστε κάνει απο την αρχή της χρονιάς
