Ο Ολυμπιακός έφτασε στη Νορβηγία με φόρα, αυτοπεποίθηση και όνειρα για μια ιστορική χρονιά, καθώς γιορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του. Η εκκωφαντική εξάρα επί της ΑΕΚ στο Κύπελλο και η νίκη στο πρωτάθλημα λίγες μέρες αργότερα τον είχαν ήδη «χρίσει» νταμπλούχο από τις αρχές Μαρτίου. Όλα έδειχναν ότι οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονταν στην καλύτερη φάση της σεζόν τους – μέχρι που η Μπόντο Γκλιμτ τους προσγείωσε απότομα στην πραγματικότητα με ένα βαρύ 3-0 για το Europa League.
Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στη Νορβηγία με έναν ξεκάθαρο στόχο, να πάρει κάτι θετικό και να διατηρήσει την ονειρική του πορεία. Αντ’ αυτού, υπέστη μια ταπεινωτική ήττα που έμοιαζε με εφιάλτη για παίκτες και φιλάθλους. Η Μπόντο Γκλιμτ, από την πρώτη στιγμή, έδειξε ανώτερη. Οι Νορβηγοί «έπνιξαν» τους Πειραιώτες με αδιάκοπο τρέξιμο, πίεση και οργάνωση, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια αντίδρασης. Το συνθετικό χλοοτάπητα και το τσουχτερό κρύο έπαιξαν τον ρόλο τους, αλλά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν πλήρως την εικόνα αδυναμίας που παρουσίασε η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.
Η Μπόντο κατάφερε να κάνει στον Ολυμπιακό αυτό που συνήθως κάνει εκείνος στους αντιπάλους του στην Ελλάδα: πίεση ασφυκτική, κυριαρχία στους χώρους και αίσθηση υπεροχής που έμοιαζε σαν να έπαιζαν με παίκτη παραπάνω. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν βρήκαν ποτέ ρυθμό, με τους Νορβηγούς να εκμεταλλεύονται κάθε αδυναμία τους. Η αμυντική αστάθεια, η έλλειψη συνοχής και η αδυναμία προσαρμογής στις συνθήκες οδήγησαν σε μια ήττα που βάζει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή τους πορεία.
Πέρα από τις αντίξοες συνθήκες – συνθετικός χλοοτάπητας και χαμηλές θερμοκρασίες – η Μπόντο Γκλιμτ απέδειξε ότι ήταν καλύτερα προετοιμασμένη. Η τακτική της πίεσης ψηλά δεν άφησε τον Ολυμπιακό να αναπνεύσει. Κάθε φορά που οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ προσπαθούσαν να γυρίσουν προς την εστία των γηπεδούχων, έβρισκαν έναν αντίπαλο να τους μαρκάρει στενά. Στο τρέξιμο, η διαφορά ήταν ακόμα πιο εμφανής, οι Νορβηγοί, συνηθισμένοι στο κλίμα και το γήπεδο, έδειχναν ασταμάτητοι, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» φαίνονταν βαρείς και αποπροσανατολισμένοι.
Η απουσία δημιουργικότητας στη μεσαία γραμμή και η αδυναμία των επιθετικών να βρουν χώρους επιδείνωσαν την κατάσταση. Η Μπόντο, από την άλλη, εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες της με κυνικότητα, χτυπώντας στις κρίσιμες στιγμές και δείχνοντας ότι ξέρει να παίζει αποτελεσματικό ποδόσφαιρο ακόμα και κόντρα σε θεωρητικά ανώτερους αντιπάλους.
Η ερώτηση που καίει τώρα όλους τους φιλάθλους του Ολυμπιακού είναι μία: «Γυρίζει το 3-0;» Η περσινή επική ανατροπή κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ (1-4 εκτός, 6-1 εντός) δίνει ελπίδες, αλλά η Μπόντο Γκλιμτ δεν είναι Μακάμπι. Πρόκειται για μια ομάδα με ποιότητα, ταχύτητα και εξαιρετική οργάνωση, που μπορεί να τιμωρήσει κάθε λάθος στις αντεπιθέσεις.
Στο «Καραϊσκάκης», οι συνθήκες θα είναι διαφορετικές. Ο Ολυμπιακός θα έχει τη στήριξη του κόσμου του, που μπορεί να μετατρέψει το γήπεδο σε «καμίνι», και το γνώριμο χορτάρι θα δώσει στους παίκτες τη δυνατότητα να αποδώσουν καλύτερα. Ωστόσο, το εγχείρημα παραμένει τιτάνιο. Ακόμα κι αν οι «ερυθρόλευκοι» καταφέρουν να πιέσουν και να κλείσουν τη Μπόντο στα καρέ της, η αμυντική τους ευθραυστότητα – που φάνηκε ξεκάθαρα στη Νορβηγία – μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.
Ως δημοσιογράφος, πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός έχει τη δυνατότητα να κερδίσει τη ρεβάνς. Η ποιότητα του ρόστερ και η ατμόσφαιρα στο Φάληρο μπορούν να φέρουν τη νίκη. Όμως, η πρόκριση μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη. Η Μπόντο Γκλιμτ έδειξε ότι ξέρει να διαχειρίζεται τέτοια ματς και να χτυπάει την κατάλληλη στιγμή. Αν ο Μεντιλίμπαρ δεν βρει τρόπο να θωρακίσει την άμυνα και να ελέγξει το ρυθμό, η ευρωπαϊκή περιπέτεια του Ολυμπιακού κινδυνεύει να τελειώσει πρόωρα.
