Λίγες μόνο ώρες απομένουν για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ώστε να καταλήξει στην τελική του απόφαση για τη λίστα του Champions League, με την προθεσμία να λήγει το βράδυ της Τρίτης. Σε μια ομάδα που φέτος χτίστηκε με πλάνο, βάθος και ανταγωνιστικότητα σε κάθε γραμμή, η αναγκαστική κοπή τριών παικτών από την ευρωπαϊκή λίστα συνιστά ποδοσφαιρικό πονοκέφαλο υψηλής στρατηγικής σημασίας. Και γι’ αυτό απαιτεί προσεκτική διαχείριση.
Έχοντας αναλύσει για χρόνια παρόμοιες καταστάσεις σε συλλόγους επιπέδου Champions League, η απόφαση αυτή δεν αφορά μόνο το “ποιοι είναι οι καλύτεροι”, αλλά το ποιοι είναι οι πιο χρήσιμοι για τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Και αυτό κάνει το έργο του Μεντιλίμπαρ ακόμη πιο απαιτητικό.
Ο βασικός περιορισμός: Υπερπληθυσμός και κανόνες UEFA
Η UEFA επιτρέπει στις ομάδες να δηλώσουν 25 ποδοσφαιριστές στη βασική λίστα (λίστα Α), με τις υπόλοιπες θέσεις να καλύπτονται από ποδοσφαιριστές “homegrown”, δηλαδή με χρόνια παρουσίας στις ακαδημίες. Ο Ολυμπιακός διαθέτει αυτή τη στιγμή πλήρες ρόστερ 28 παικτών πρώτης γραμμής – 25 συν 3 τερματοφύλακες – κάτι που σημαίνει ότι τρεις θα πρέπει να μείνουν εκτός Ευρώπης και να περιοριστούν μόνο σε Ελλάδα και Κύπελλο.
Η μία θέση, όπως όλα δείχνουν, έχει ήδη “κλειδώσει” με τον Γκουστάβο Μάντσα να θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα βρίσκεται στη λίστα. Ο νεαρός στόπερ δεν έχει ακόμα χρόνο συμμετοχής, και ο ίδιος ο Μεντιλίμπαρ δεν φαίνεται να τον έχει αξιολογήσει στο βαθμό που απαιτείται για άμεση ενσωμάτωση στο επίπεδο Champions League.
Οι δύο δύσκολες αποφάσεις: Μέσοι ή εξτρέμ;
Το πραγματικό δίλημμα ξεκινά από εδώ. Με δεδομένο ότι οι τρεις κεντρικοί επιθετικοί (Ελ Κααμπί, Γιάρεμτσουκ, Ταρέμι) δεν πρόκειται να κοπούν, καθώς ο καθένας προσφέρει διαφορετικά χαρακτηριστικά, η προσοχή στρέφεται σε μέσους και εξτρέμ.
Ο Ολυμπιακός διαθέτει πληθώρα επιλογών στα φτερά: Ποντένσε, Ζέλσον, Στρεφέτσα, Καμπελά, Πνευμονίδης, ακόμα και παίκτες που μπορούν να παίξουν τόσο ως εξτρέμ όσο και “δεκάρι”, όπως ο Γιαζίτζι και ο Τσικίνιο. Είναι σαφές πως κάποιοι από αυτούς δεν θα χωρέσουν όλοι στην ευρωπαϊκή λίστα, παρά την ποιοτική τους παρουσία.
Το ίδιο ισχύει και για τον άξονα: Μουζακίτης, Ντάνι Γκαρθία, Σιπιόνι, Έσε, Νασιμέντο, Λιατσικούρας. Με έξι ποδοσφαιριστές για δύο θέσεις, η υπεραριθμία είναι δεδομένη. Ο Μεντιλίμπαρ καλείται να επιλέξει όχι με βάση το ταλέντο, αλλά το τακτικό μοντέλο που θέλει να ακολουθήσει στην Ευρώπη.
Τα κριτήρια της τελικής επιλογής
Με βάση την εμπειρία μου στην τακτική ανάλυση, τα κριτήρια που θα καθορίσουν ποιοι μένουν εκτός είναι τέσσερα:
- Αγωνιστική ετοιμότητα – Παίκτες με προβλήματα τραυματισμού ή έλλειψη ρυθμού δύσκολα θα βρεθούν στη λίστα.
- Τακτική ευελιξία – Όσοι μπορούν να καλύψουν περισσότερες από μία θέσεις έχουν πλεονέκτημα.
- Διεθνής εμπειρία – Οι ευρωπαϊκές βραδιές απαιτούν παραστάσεις και διαχείριση πίεσης.
- Προπονητικές ενδείξεις – Ο ρόλος που δείχνει να έχει κάθε παίκτης στις μέχρι τώρα δοκιμές.
Αν και για τον κόσμο πρόκειται απλώς για «τρεις παίκτες λιγότερους», για έναν προπονητή αυτή η επιλογή έχει τεράστιο βάρος. Ο Μεντιλίμπαρ καλείται να διαχειριστεί όχι μόνο την τακτική του ευρωπαϊκού πλάνου, αλλά και την ψυχολογία των παικτών που θα μείνουν εκτός. Παράλληλα, πρέπει να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγών στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, κάτι που σημαίνει πως δεν έχει την πολυτέλεια του λάθους.
Η επιλογή της ευρωπαϊκής λίστας είναι περισσότερο στρατηγική παρά αγωνιστική, και όσοι έχουν βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις, γνωρίζουν ότι κρίνει όχι απλώς ρόλους, αλλά και αποδυτήρια.
Ο Μεντιλίμπαρ έχει την εμπειρία και τη σοβαρότητα να το διαχειριστεί σωστά. Το βράδυ της Τρίτης, θα φανεί αν έκανε την επιλογή που θα του επιτρέψει να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφαία διασυλλογική σκηνή με συνέπεια και ουσία.
