Η Euroleague βρίσκεται σε μια περίεργη φάση. Οι γιορτές έχουν μπερδέψει το πρόγραμμα, οι ομάδες δίνουν αγώνες σε διαφορετικές ημερομηνίες και η ατμόσφαιρα θυμίζει περισσότερο μεταβατική περίοδο παρά κορύφωση διοργάνωσης. Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, η προθεσμία των μετακινήσεων στις 5 Ιανουαρίου μοιάζει με κόκκινη γραμμή που πλησιάζει επικίνδυνα. Όποιος δεν κινηθεί τώρα, μένει εκτός για το υπόλοιπο της χρονιάς.
Κι αν κάτι χαρακτηρίζει το φετινό σκηνικό, είναι πως πολλοί παίκτες ψάχνουν δεύτερη ευκαιρία. Άλλοι γιατί δεν βρήκαν ρόλο, άλλοι γιατί κουράστηκαν από το περιβάλλον τους και άλλοι γιατί νιώθουν ότι ήρθε η στιγμή να αλλάξουν ρυθμό. Ανάμεσά τους και ονόματα που ακουμπούν άμεσα Ελλάδα, με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό να εμπλέκονται είτε ως «πηγές» είτε ως πιθανοί προορισμοί.
Ο Λι και η δύσκολη συνύπαρξη με τον Μόρις
Ο Σέιμπεν Λι ήρθε στον Ολυμπιακό για να δώσει ενέργεια και ταχύτητα, αλλά η άφιξη του Μόντε Μόρις αλλάζει τελείως την ισορροπία. Ο χρόνος του μειώνεται, η μπάλα φεύγει από τα χέρια του και το ενδιαφέρον από Αναντολού Έφες και Παρτίζαν δείχνει ότι η πόρτα της εξόδου δεν είναι κλειστή. Το θέμα είναι αν θα δεχτεί μικρότερο συμβόλαιο για να μείνει στην Euroleague ή θα ρισκάρει να χαθεί από το προσκήνιο. Για τον Ολυμπιακό, η αποχώρησή του θα άνοιγε χώρο για διαφορετικού τύπου περιφερειακό – πιο κοντά στο στυλ του Μπαρτζώκα.
Ο Γκριγκόνις και η σιωπηλή του μάχη
Ο Μάριους Γκριγκόνις δείχνει παγιδευμένος. Ο Παναθηναϊκός τον στήριξε παρά τους τραυματισμούς του, αλλά φέτος η αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκει ρόλο. Ο Αταμάν τον χρησιμοποιεί σποραδικά, με αποτέλεσμα να μοιάζει σαν παίκτης που παλεύει να ξαναβρεί τη φλόγα του. Αν και η διοίκηση δεν έχει σκοπό να τον αφήσει, το αν θα δεχτεί να μείνει σε δεύτερο πλάνο είναι άλλο θέμα. Στην Αθήνα ξέρουν πως αν υπάρξει κίνηση, θα πρέπει να είναι στρατηγική – όχι απλώς μια αποχώρηση για «να φύγει από τη μέση».
Η Παρτίζαν σε αναταραχή και δύο παίκτες στο στόχαστρο
Στο Βελιγράδι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Η αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς άνοιξε ρήγμα ανάμεσα σε οπαδούς και παίκτες, με Τζαμπάρι Πάρκερ και Ντουέιν Ουάσινγκτον να βρίσκονται στο επίκεντρο. Ο Πάρκερ δείχνει να ψάχνει ηρεμία, ο Ουάσινγκτον έχει γίνει το «μαύρο πρόβατο», και η Αρμάνι Μιλάνο παρακολουθεί διακριτικά. Η άφιξη του Ζοάν Πενιαρόγια ίσως αλλάξει τα δεδομένα, αλλά προς το παρόν το κλίμα θυμίζει περισσότερο μεταβατικό χάος παρά νέα αρχή.
Ο Καμπόκλο και το τέλος της υπομονής
Ο Μπρούνο Καμπόκλο είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Μεγάλο ταλέντο, περίεργη διαδρομή, συχνά παρεξηγημένος. Στη Χάποελ Τελ Αβίβ η σχέση του με τον οργανισμό πέρασε από σαράντα κύματα και τώρα, μετά τον τραυματισμό του, φαίνεται πως ο Ιτούδης δεν τον υπολογίζει. Η φήμη ότι μπορεί να αποχωρήσει για να ανοίξει χώρος για νέα προσθήκη δείχνει ότι οι ισορροπίες έχουν σπάσει.
Αυτό το μεταγραφικό παράθυρο έχει κάτι διαφορετικό. Δεν πρόκειται για κλασική περίοδο ενισχύσεων, αλλά για τελευταία ευκαιρία ανασύνταξης. Οι ομάδες παλεύουν όχι μόνο να σώσουν τη χρονιά, αλλά να διορθώσουν επιλογές που δεν λειτούργησαν. Κι όταν η Euroleague ξαναρχίσει στις 6 Ιανουαρίου, θα δούμε ποιοι κατάλαβαν έγκαιρα το μήνυμα και ποιοι έμειναν απλώς θεατές.
