Το φετινό καλοκαίρι επιβεβαίωσε πως ο Ολυμπιακός δεν παίζει παιχνίδια όταν πρόκειται για τα «διαμάντια» του. Και ο Κωνσταντίνος Τζολάκης, με τη θεαματική του πρόοδο και τη σταθερότητα κάτω από τα δοκάρια, έχει εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου. Μια πραγματικότητα που φαίνεται να υποτίμησε η Γαλατάσαραϊ, όταν επιχείρησε να τον αποκτήσει.
Παρά τις πρώτες επαφές που έγιναν με τους «ερυθρόλευκους» και την προσφορά που, σύμφωνα με κύκλους της αγοράς, άγγιξε τα 15 εκατομμύρια ευρώ συν μπόνους, η απάντηση του Βαγγέλη Μαρινάκη ήταν ηχηρή και απολύτως ξεκάθαρη, 40 εκατομμύρια ευρώ ή τίποτα. Μια κοστολόγηση που περισσότερο λειτουργούσε αποτρεπτικά, παρά σαν βάση διαπραγμάτευσης. Ο Ολυμπιακός έδειξε πως δεν έχει καμία πρόθεση να «χαρίσει» τον νεαρό διεθνή τερματοφύλακα.
Το τίμημα της καθυστέρησης για τη Γαλατάσαραϊ
Η Γαλατάσαραϊ, μετά την ψυχρολουσία με Τζολάκη, στράφηκε σε άλλες λύσεις υψηλού επιπέδου, δείχνοντας σαφή πρόθεση να ενισχυθεί κάτω από τα δοκάρια. Ωστόσο, η τελική επιλογή της ομάδας της Κωνσταντινούπολης, ο Ουγκούρκαν Τσακίρ, κόστισε… ακριβά. Συγκεκριμένα, το deal με την Τράμπζονσπορ έκλεισε στα 27,5 εκατομμύρια ευρώ, ποσό σχεδόν τριπλάσιο της σημερινής χρηματιστηριακής αξίας του πορτιέρε (9,5 εκατ. ευρώ), σύμφωνα με διεθνείς πλατφόρμες αποτίμησης.
Το παράδοξο της υπόθεσης; Ο Τσακίρ έχει αυτή τη στιγμή μικρότερη αξία στην αγορά από τον Τζολάκη, ο οποίος κοστολογείται στα 10 εκατ. ευρώ, χωρίς καν να έχει φτάσει ακόμα στην κορύφωση της ποδοσφαιρικής του καμπύλης. Μιλάμε για έναν 22χρονο γκολκίπερ με σημαντική εμπειρία σε Ελλάδα και Ευρώπη, που δείχνει να έχει όλα τα εχέγγυα για μια καριέρα κορυφής.
Η «σχολή» του Ολυμπιακού και ο ρόλος των μανατζερικών γραφείων
Ο Τσακίρ μπορεί να ανήκει στο πελατολόγιο του Γουίλιαμ Νταβιλά, ενός εκ των ισχυρότερων Γάλλων μάνατζερ, που έχει επίσης υπό την ομπρέλα του τους Καμπελά και Ιβάνουσετς – δύο παίκτες που κατέληξαν το καλοκαίρι σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ αντίστοιχα. Ωστόσο, δεν αρκεί μια ισχυρή μανατζερική πλάτη για να δικαιολογήσει τέτοιες επενδύσεις.
Ο Ολυμπιακός, την τελευταία δεκαετία, έχει αποδείξει πως ξέρει πότε να πουλάει και κυρίως πώς να χτίζει την αξία των παικτών του. Ο Τζολάκης δεν είναι απλώς ένας καλός τερματοφύλακας. Είναι ένας παίκτης-επένδυση, προϊόν μιας εσωτερικής δουλειάς και σωστής διαχείρισης, που φτάνει πλέον στο σημείο να συγκρίνεται –και να υπερέχει– από διεθνείς γκολκίπερ με μεγαλύτερη ηλικία και εμπειρία.
Ουσιαστικά, με την απόρριψη της πρότασης της Γαλατάσαραϊ, ο Ολυμπιακός έστειλε το μήνυμα, οι ποδοσφαιριστές που βγαίνουν από την ομάδα δεν είναι απλώς για… βιτρίνα, αλλά για να γράψουν ιστορία, είτε στα «ερυθρόλευκα» είτε σε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, με το ανάλογο τίμημα.
