Το ωραιότερο το διαβάσαμε σήμερα στο gavros.gr. Αν αυτό το καλοκαίρι είχε τίτλο για τον Παναθηναϊκό, τότε αυτός θα ήταν. “Ονειρεύτηκαν μεγάλα, πράγματα προσγειώθηκαν βίαια”. Γιατί όταν φτάνεις να φιλοδοξείς την προσθήκη του Νίκολα Μιλουτίνοφ και του Γιόνας Βαλαντσιούνας και τελικά μένεις χωρίς κανέναν από τους δύο, δεν πρόκειται απλά για μια αστοχία – αλλά για μεταγραφικό φιάσκο με πλήρη συνείδηση.
Έμεινε χωρίς Μιλουτίνοφ, χωρίς Βαλαντσιούνας και χωρίς πλάνο
Ο Σέρβος σέντερ, ένας από τους κορυφαίους ψηλούς της Euroleague, παρέμεινε στον Ολυμπιακό, αποδεικνύοντας ότι το project του Γιώργου Μπαρτζώκα εξακολουθεί να έχει ουσία, προοπτική και πιστότητα. Ο δε Βαλαντσιούνας, μια φιλόδοξη – έως και ονειρική – επιλογή από το ΝΒΑ, κατέληξε στους Νάγκετς. Ο Παναθηναϊκός, από το να σχεδιάζει τον επόμενο dominant center της Ευρώπης, κατέληξε να ψάχνει τι πήγε λάθος.
Και πήγαν πολλά λάθος.
Γιατί άλλο να βάζεις ψηλά τον πήχη και άλλο να πετάς πάνω από αυτόν με τα μάτια κλειστά. Ο σχεδιασμός του Παναθηναϊκού αυτό το καλοκαίρι μοιάζει να κινήθηκε ανάμεσα σε υπεροψία και αυταπάτη. Στο να πιστεύεις πως κάθε μεγάλο όνομα μπορεί να πει «ναι» επειδή έχεις χρήματα, project και… φωτεινό παρκέ.
Μεγάλα ονόματα, μηδέν αποτελέσματα
Μόνο που στο υψηλότερο επίπεδο, τα συμβόλαια δεν υπογράφονται μόνο με όραμα. Υπογράφονται με σταθερότητα, προοπτική, συνέπεια και σχέδιο. Και όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει στα σημεία με την παραμονή του Μιλουτίνοφ, σημαίνει ότι στο παρκέ – και στο παρασκήνιο – ακόμα έχει μεγαλύτερη δύναμη.
Ο Παναθηναϊκός πίστεψε ότι μπορεί να χτυπήσει κορυφές. Όμως δεν τις πλησίασε καν. Έμεινε με τις διαρροές, τις διαψεύσεις, και μια αγορά που πλέον τον κοιτά με σκεπτικισμό. Και αυτή η μεταγραφική αποτυχία δεν είναι απλώς ένα πισωγύρισμα – είναι πλήγμα αξιοπιστίας.
Το ερώτημα δεν είναι ποιον θα πάρει ο Παναθηναϊκός στη θέση τους. Το ερώτημα είναι αν έμαθε από το φιάσκο ή αν θα συνεχίσει να επενδύει περισσότερο στην εντύπωση, παρά στην ουσία.
