Δευτέρα το πρωί, κακούργημα. Πέμπτη το βράδυ, Game 1. Και στη μέση… Instagram. Αν κάποιος έγραφε σενάριο για μια σειρά τελικών με τίτλο «Basket League: Τα Χρονικά της Σουρεαλιστικής Εποχής», η εισαγωγική σκηνή θα είχε κάτι από story του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Ναι, λίγες ώρες πριν την έναρξη των τελικών, η ΚΑΕ Παναθηναϊκός AKTOR επέλεξε να ενημερώσει τον κόσμο μέσω social media πως καταθέτει μήνυση για “νόθευση εγγράφων” κατά Ελληνίδας διαιτητού. Μια υπόθεση που –όπως μας λένε– δεν είναι καινούρια. Όχι. Υπήρχε εδώ και χρόνια. Αλλά η στιγμή της… έκρηξης επιλέγεται με ακρίβεια που θα ζήλευε και ο Στεφ Κάρι.
Μια ανάλυση για “μεγάλους παίκτες” και μεγάλες συγκυρίες
Επειδή έχουμε φάει με το κουτάλι τελικούς και έχουμε δει διαιτητές να μπαίνουν στο παρκέ με κράνος και παίκτες να βγαίνουν με μπανταρίσματα σε τρία σημεία, επιτρέψτε μας να εκφράσουμε ένα “ειρωνικό” αλλά ειλικρινές θαυμασμό για το timing του Παναθηναϊκού.
Είναι πραγματικά τέχνη να “χτυπάς” με νομικό ζήτημα λίγες ώρες πριν τη σέντρα και μάλιστα με κατηγορία κακουργηματικού χαρακτήρα, χωρίς να έχεις καν ανακοινωμένους διαιτητές.
Δηλαδή, απευθυνόμαστε στο σύστημα χωρίς να ξέρουμε ποιος θα σφυρίξει. Ή… μήπως ξέρουμε;
Πού αποσκοπεί αυτή η κίνηση;
Πέρα από την “ηθική καθαρότητα” και την “προστασία του αθλήματος” –λέξεις που τείνουν να ακούγονται πολύ στην Αθήνα τέτοια εποχή– η ουσία είναι άλλη:
- Να δημιουργηθεί πίεση.
- Να δημιουργηθεί κλίμα.
- Να φτάσουμε στο ΟΑΚΑ με το “σφύριγμα” ήδη υπό αμφισβήτηση.
Και κάπου εκεί, κάποιες σκιές να πλανώνται στην ατμόσφαιρα. Έτσι, αν το ματς στραβώσει, έχουμε “προετοιμάσει το έδαφος”. Αν πάει καλά, “δικαιωθήκαμε ηθικά”. Δηλαδή, παίζουμε και στο παρκέ και… στο narrative.
Και για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, αν η ΚΑΕ Παναθηναϊκός είχε αυτά τα στοιχεία στα χέρια της εδώ και καιρό –για μια διαιτητή που σφυρίζει στην Α1 τα τελευταία χρόνια– γιατί περίμενε μέχρι λίγες ώρες πριν τον τελικό για να κινηθεί νομικά; Κάτι μου λέει ότι ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος θα το αποκαλούσε “στρατηγική επικοινωνιακή τοποθέτηση”.
Ο Παναθηναϊκός του Δημήτρη Γιαννακόπουλου: Οργάνωση ή Αντίδραση;
Το ερώτημα για μένα είναι βαθύτερο. Και δεν έχει να κάνει με το αν η μήνυση είναι σωστή ή λάθος – αυτό ας το αποφασίσει η δικαιοσύνη.
Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός δείχνει πως δεν έχει απλώς στρατηγική για το παρκέ. Έχει και για το παρασκήνιο. Και τη χρησιμοποιεί. Με κάθε εργαλείο – από τον αθλητικό δικαστή μέχρι το Instagram story. Και αυτό είναι επιλογή. Πολιτική, αθλητική, επικοινωνιακή.
Σε μια χώρα όπου η λέξη “διαιτητής” αρκεί για να ξεσπάσει… εμφύλιος, τέτοιες κινήσεις έχουν δύναμη. Όχι γιατί επηρεάζουν απευθείας, αλλά γιατί επηρεάζουν τις εντυπώσεις. Και το ελληνικό μπάσκετ είναι, δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό… εντυπωσιοκεντρικό.
Οπότε, να η ευκαιρία. Μία κίνηση – πολλαπλά αποτελέσματα. Και το παρκέ, δεύτερη μοίρα.
