Ένα déjà vu που δεν μοιάζει καθόλου ρομαντικό. Πέρυσι ο Φαλ, φέτος ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος. Και πάντα λίγο πριν τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό. Αν η μοίρα έχει χιούμορ, τότε σίγουρα το διασκεδάζει εις βάρος του Ολυμπιακού.
Το χειρότερο; Ο Γκος ήταν ο μόνος που έπαιζε… μπάσκετ με συνέπεια στο Final Four. Και τώρα, ο πιο αξιόπιστος γκαρντ της ομάδας είναι με το ένα πόδι εκτός, την ώρα που ο Παναθηναϊκός μοιάζει να ανεβάζει στροφές. Η προθεσμία λήγει, και αν αύριο δεν καταφέρει να βγάλει προπόνηση, τότε ο Μπαρτζώκας θα πρέπει να αναζητήσει λύσεις από ένα ρόστερ γεμάτο “ναι μεν αλλά”.
Σε αντίθεση με πέρυσι, όταν η απώλεια του Φαλ άφησε τον Ολυμπιακό να παλεύει με τον Μιλουτίνοφ και… τις προσευχές του, φέτος ο Μπαρτζώκας έχει δικαίωμα επιλογής. Μπορεί να ρισκάρει. Μπορεί να δοκιμάσει. Μπορεί να αυτοσχεδιάσει.
Μπορεί, δηλαδή, να κάνει τον Παναθηναϊκό να σκεφτεί. Και αυτό από μόνο του είναι στρατηγικό πλεονέκτημα.
Όμως, αν επιλέξει να αφήσει τον Γκος εκτός λίστας, τότε πρέπει να εμπιστευτεί κάποιον που –μέχρι στιγμής– δεν έχει εμπνεύσει εμπιστοσύνη.
Ας μιλήσουμε ανοιχτά. Ο Λούκα Βιλντόζα ήρθε στην Ελλάδα σαν παίκτης που θα έκανε τη διαφορά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν την έκανε ποτέ. Στο Final Four της EuroLeague η απόδοσή του κυμάνθηκε σε επίπεδο τουριστικής επίσκεψης.
Αλλά όταν φτάνεις στο χείλος του γκρεμού, δεν ψάχνεις για… βαθμολογία αξιολόγησης. Ψάχνεις για ψυχή, τσαγανό και ένα χέρι που να μην τρέμει. Ο Αργεντινός έχει τη στόφα – το αν έχει και την ψυχολογία θα φανεί τώρα. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
Οι υπόλοιποι; Ρίσκο ή ανέκδοτο
- Μόουζες Ράιτ: Ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που ρωτάει τον μάνατζέρ του αν πρέπει να παίξει στους τελικούς. Να τον προσέχετε, θα γίνει stand-up comedian στη Λιθουανία.
- Κίναν Έβανς: Μεγάλο όνομα, τεράστιο ερωτηματικό. Δεν έχει παίξει ούτε… press conference με τον Ολυμπιακό φέτος. Να μπει τώρα; Μα είναι δυνατόν;
- Φουρνιέ: Ο μόνος που πραγματικά μάτωσε στο Final Four. Αλλά δεν είναι γκαρντ-οργανωτής. Είναι εκτελεστής, και αν δεν έχει δημιουργία δίπλα του, θα σβήσει μέσα στο μπλοκάρισμα.
Τι σημαίνει πραγματικά η απουσία Γκος
Χωρίς Γκος, ο Ολυμπιακός χάνει την ψυχραιμία του στο μισό γήπεδο, την ασφάλεια του πικ εν ρολ, το διάβασμα της άμυνας και τον έναν από τους ελάχιστους που δεν χρειάζεται μετάφραση για να καταλάβει τι θέλει ο Μπαρτζώκας.
Αυτό δεν είναι απλώς μια απώλεια. Είναι διαταραχή ισορροπίας. Και απέναντι σε μια ομάδα με ταχύτητα, βάθος και αυτοπεποίθηση (όπως ο Παναθηναϊκός), μπορεί να γίνει τραγική αδυναμία.
Πώς μπορεί να το γυρίσει ο Μπαρτζώκας
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι προπονητής με βάθος. Και το έχει αποδείξει. Αν ο Γκος δεν παίξει, τότε:
- Ανέβαζει τον Λι σε ρόλο πιο “καθαρού άσου”. Ο τύπος είναι πειραχτήρι, αλλά όταν έχει ρυθμό, είναι πολυβόλο.
- Παπανικολάου και Γουόκαπ γίνονται οι “κολλητικές ταινίες” της πεντάδας. Θα κολλήσουν, θα καλύψουν, θα δώσουν.
- Επιθετικά, πάει για τρέξιμο. Να βγάλει τον ΠΑΟ από τη ζώνη άνεσής του. Να πάει στο ένστικτο.
- Και –σημαντικότερο– παίζει με το απρόβλεπτο. Ο Αταμάν περιμένει ένα συγκεκριμένο Ολυμπιακό. Αν δει κάτι διαφορετικό, ίσως χάσει το δικό του timing.
Όχι άλλο “συγγνώμη”, ώρα για αντίδραση
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός φτάνει σε τελικούς με πρόβλημα. Αλλά κάποια στιγμή, πρέπει να δείξει ότι δεν λυγίζει κάθε φορά που η ζωή του βάζει τρικλοποδιά. Ο Μπαρτζώκας έχει την εμπειρία. Το θέμα είναι αν έχει και τους παίκτες με το μυαλό και την ψυχή να σταθούν στο ύψος.
Ο Παναθηναϊκός δεν θα λυπηθεί κανέναν. Ούτε θα συγχωρέσει λάθη. Ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει λύκος με πληγή. Όχι κουτάβι που ψάχνει για άλλοθι.
