Η Αναντολού Εφές κινείται για την απόκτηση του Κάι Τζόουνς, σε μια κίνηση που μοιάζει περισσότερο με ανάγκη επιβίωσης παρά με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Ο τραυματισμός του Βενσάν Πουαριέ έχει δημιουργήσει σοβαρό κενό στη ρακέτα των Τούρκων και η προσθήκη του Μπαχαμέζου σέντερ λειτουργεί ως άμεσο «μπάλωμα», αλλά με έντονο ρίσκο και… χρονοδιακόπτη.
Ρήτρα Ιανουαρίου και το προσωρινό “μπάλωμα”
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Basketnews.com, ο 24χρονος πρώην NBAer είναι πολύ κοντά στην υπογραφή συμβολαίου με την Εφές, το οποίο περιλαμβάνει ρήτρα αποχώρησης τον Ιανουάριο. Η συγκεκριμένη ρήτρα δεν είναι τυχαία: αποτελεί σαφή ένδειξη ότι η συμφωνία είναι προσωρινή και ότι η διοίκηση της Εφές κρατά ανοιχτή την επιστροφή του Πουαριέ εφόσον αποκατασταθεί η υγεία του.
Αυτό μετατρέπει τον Τζόουνς σε έναν παίκτη-γέφυρα. Η επιτυχία του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί τόσο από την απόδοσή του εντός παρκέ, όσο και από το κατά πόσο θα περιορίσει τις εξωγηπεδικές του παρεκκλίσεις.
Εκρηκτικός και… εκρηκτικός: Ο διπλός χαρακτήρας του Τζόουνς
Αγωνιστικά, ο Κάι Τζόουνς διαθέτει εξαιρετικά χαρακτηριστικά για την Euroleague. Με ύψος 2,11 μ., εξαιρετικά αθλητικά προσόντα και ευκινησία που θυμίζει forward, αποτελεί ιδανική επιλογή για ομάδες που θέλουν ταχύτητα, φάσεις στο transition και rim running. Οι 11,4 πόντοι και τα 6,6 ριμπάουντ που είχε στους Μάβερικς σε περιορισμένα λεπτά, αποδεικνύουν πως έχει την πρώτη ύλη για να σταθεί στο υψηλό επίπεδο της Ευρώπης.
Ωστόσο, το αγωνιστικό του προφίλ είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Στην άλλη πλευρά, βρίσκονται οι συχνές εξωγηπεδικές εκρήξεις. Από τις δημοσιεύσεις που προκάλεσαν την αποπομπή του από τους Χόρνετς μέχρι τις δημόσιες δηλώσεις μεγαλείου για τον εαυτό του, ο Τζόουνς έδειξε αστάθεια – πνευματική και επαγγελματική. Στοιχείο που δύσκολα συνάδει με τη δομή και την πειθαρχία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η πίεση της Εφές και το ρίσκο που ίσως άξιζε
Η Αναντολού Εφές δεν είναι σε φάση άνεσης. Η φυγή του Αταμάν, το νέο project που ακόμα “ψάχνεται” και το απαιτητικό πρόγραμμα της Euroleague, αναγκάζουν τον σύλλογο να πάρει άμεσα μέτρα. Ο Τζόουνς είναι μια λύση που – υπό προϋποθέσεις – μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική.
Αν αποδώσει, ίσως παραμείνει και μετά την επιστροφή Πουαριέ. Αν όχι, η ρήτρα του Ιανουαρίου λειτουργεί σαν ασφαλιστική δικλίδα για όλους. Μένει να δούμε αν μπορεί να ελέγξει τον… εαυτό του, γιατί το ταλέντο του είναι δεδομένο.
