Για 28 λεπτά, ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που όλοι ήθελαν να δουν. Γεμάτος ενέργεια, αποφασιστικότητα και με ψυχολογία που φώναζε… “πάμε για το διπλό”. Μέχρι και το τέλος της τρίτης περιόδου, έδειχνε ικανός να αποδράσει από τη Μαδρίτη με μια τεράστια νίκη, απέναντι σε μια Ρεάλ που δεν είχε τις απαντήσεις. Κι όμως, η τέταρτη περίοδος ήρθε να ανατρέψει τα πάντα.
Η ήττα με 89-77 δεν αντικατοπτρίζει ακριβώς το πώς κύλησε το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός είχε το momentum, είχε ρυθμό, είχε εικόνα ομάδας που ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Αλλά η κατάρρευση στο τελευταίο δωδεκάλεπτο ήταν κάτι παραπάνω από ανησυχητική. Όταν κάνεις 1/20 τρίποντα μετά από ένα εντυπωσιακό 7/7, δεν μπορείς να περιμένεις να κερδίσεις στη Μαδρίτη. Η «βασίλισσα» τιμώρησε κάθε λάθος, κάθε βιαστική επίθεση και κάθε αμυντική αδράνεια.
Ο Σάσα Βεζένκοφ έδειξε μακριά από τον γνωστό του εαυτό, σε μια από τις πιο… σβηστές βραδιές του. Αντίθετα, ο Μιλουτίνοφ πάλευε σχεδόν μόνος του στη ρακέτα, προσπαθώντας να κρατήσει όρθιο τον Ολυμπιακό. Όμως, χωρίς συνολική προσπάθεια και διάρκεια, τέτοιες έδρες δεν κατακτώνται.
Ολυμπιακός: Μια ήττα που πονάει αλλά διδάσκει
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει πλέον μπροστά του μια δύσκολη αλλά ξεκάθαρη αποστολή. Να ξαναβρεί τη σκληράδα στην άμυνα, να δώσει διάρκεια στο καλό πρόσωπο που έδειξε η ομάδα για τρία δεκάλεπτα και να λύσει τα ζητήματα χημείας και ροής στην επίθεση. Είναι ήττα εντός προγράμματος, ναι, αλλά δεν παύει να είναι και ένα καμπανάκι.
Στο φινάλε της βραδιάς, μέσα στην απογοήτευση, υπήρχε και μια νότα ιστορίας. Ο Κώστας Παπανικολάου έγινε ρέκορντμαν συμμετοχών με τη φανέλα του Ολυμπιακού στην Euroleague. Ένας παίκτης-σύμβολο, που έχει συνδέσει το όνομά του με τις μεγαλύτερες στιγμές της ομάδας. Δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα δεν βοηθούσε να γιορταστεί.
Αυτός ο Ολυμπιακός έχει τα φόντα να ξαναβρεί τον δρόμο του. Αλλά θα χρειαστεί δουλειά, πειθαρχία και αντίδραση. Γιατί η Ευρωλίγκα δεν περιμένει κανέναν.
