Στα Playoffs της Ευρωλίγκας κανείς δεν θυμάται ποιος έπαιξε ωραία. Θυμούνται ποιος πήρε τρεις νίκες και πέρασε. Και ο Ολυμπιακός, χθες βράδυ στο φλεγόμενο ΣΕΦ, έκανε το δεύτερο και ίσως πιο σημαντικό βήμα.
Δεν ήταν τέλειος. Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν… μια μικρή καταστροφή. Νευρικότητα, αστοχία, σπασμένες φάσεις και ένας κόσμος που άρχισε να ανησυχεί μήπως ξαναζήσει έναν εφιάλτη δεύτερου ματς, όπως τόσες φορές στο παρελθόν.
Όμως αυτός ο Ολυμπιακός δεν είναι ίδιος με τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή η ομάδα έχει μέταλλο, καρδιά και… κανόνες.
Από τη δεύτερη περίοδο και μετά, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα κλείδωσαν το μυαλό τους στην άμυνα. Και η Ρεάλ Μαδρίτης άρχισε να βλέπει εφιάλτες. 18 λάθη μέσα στο ματς, 37 συνολικά σε 48 ώρες, με κάθε πάσα και κάθε επίθεση να μοιάζει με εξετάσεις… υπομονής.
Ο Μάριο Χεζόνια έκανε υπερηρωική προσπάθεια, αλλά το μπάσκετ δεν είναι σόλο. Κι όταν απέναντί σου έχεις μια ΟΜΑΔΑ, με κεφαλαία, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ή χάνεις ή διαλύεσαι.
Το κλειδί του αγώνα ήρθε στο διάστημα 29’-34’.
14-0 σερί. Από το 50-54, κατευθείαν στο 64-54.
Και από εκεί και πέρα, απλά… έπαιζαν με το μυαλό της Ρεάλ.
Ένα καστ αστέρων με κόκκινα ρούχα
Ο Σάσα Βεζένκοφ δεν έκανε απλώς το σκοράρισμα (22 πόντοι). Έκανε τα μικρά, τα αόρατα, αυτά που κερδίζουν ματς. 5 επιθετικά ριμπάουντ, μπλοκ στην κρίσιμη στιγμή, κάθε λεπτό και μία πράξη ηγεσίας.
Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ; Το θηρίο που έπρεπε. Σκορ, ριμπάουντ, κλεψίματα, ασίστ. Γεμίζει το φύλλο στατιστικής όπως μόνο αυτός ξέρει.
Ο Εβάν Φουρνιέ; Πεισματάρης. Δεν του έμπαιναν τα σουτ, αλλά έμεινε ψύχραιμος στις βολές (9/10) και έκανε career high στα ριμπάουντ!
Κι ύστερα ήρθαν οι «κρυφοί ήρωες»…
Ο Σέιμπεν Λι άναψε την σπίθα με κλεψίματα και τάπα-ποίημα πάνω στον Φελίς, σηκώνοντας στο πόδι όλο το ΣΕΦ. Ο Άλεκ Πίτερς μπήκε από τον πάγκο στο πιο κρίσιμο σημείο και με ένα τρίποντο-μαχαιριά στο 70-64 έγραψε τον επίλογο.
Ακόμα και όσοι δεν έλαμψαν στα νούμερα, έβαλαν το χεράκι τους:
Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος με δύο κρίσιμα τρίποντα και άμυνα στον Καμπάτσο, ο Τόμας Γουόκαπ με σιωπηλή, αλλά πολύτιμη δουλειά σε 15 λεπτά.
Το 2-0 γράφτηκε. Και τώρα… Μαδρίτη.
Ο Ολυμπιακός προστάτευσε το κάστρο του, δεν πάτησε την… κλασική μπανανόφλουδα του δεύτερου αγώνα και πάει στη Μαδρίτη με το 2-0 στην τσέπη.
Χρειάζεται μία νίκη ακόμη για να κλείσει θέση στο Final Four του Άμπου Ντάμπι. Και με την ψυχολογία, την εμπειρία και τη φετινή πορεία του απέναντι στη Ρεάλ (4/4 νίκες φέτος!), όλα δείχνουν πως το μεγάλο ταξίδι πλησιάζει.
Αρκεί να παίξει με την ίδια δίψα. Αρκεί να μην θεωρήσει ότι έχει τελειώσει τίποτα. Γιατί οι μεγάλοι στόχοι, κατακτώνται μόνο από μεγάλες ομάδες. Και αυτός ο Ολυμπιακός είναι μία από αυτές.