Ξεκίνησε και επίσημα η silly season, η περίοδος δηλαδή που ό,τι κυκλοφορεί μετατρέπεται σε «βόμβα» και κάθε καλάθι γίνεται πρόταση μεταγραφής. Κάπως έτσι, η νέα «καυτή» φήμη αφορά τον Νικ Γουάιλερ-Μπαμπ, τον γνωστό «τίμιο» εργάτη της Μπάγερν Μονάχου, που ξαφνικά παρουσιάζεται ως ο παίκτης που… θα σώσει την περιφέρεια του Ολυμπιακού. Και μάλιστα λένε ότι είναι και… μεγάλη ευκαιρία!
Μισό λεπτό να συνέλθουμε, γιατί παραλίγο να πνιγούμε από το φρέντο.
Από πότε το… αμυντικό hustle μεταφράζεται σε ηγέτη;
Ναι, ο Νικ Γουάιλερ-Μπαμπ ήταν φέτος ο καλύτερος αμυντικός στη EuroLeague – και μπράβο του. Έκανε εξαιρετική δουλειά στο σύστημα του Πάμπλο Λάσο, έβγαλε ενέργεια, έκλεψε μπάλες, έπαιξε με μυαλό και ψυχή. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς: δεν είναι ο τύπος που έρχεται και αλλάζει το επίπεδο της περιφέρειας σου.
Μιλάμε για έναν παίκτη που σε πέντε χρόνια στην Ευρωλίγκα δεν έχει ξεπεράσει ποτέ τους 10 πόντους μέσο όρο, ενώ η βασική του χρησιμότητα είναι να σβήνει τα ατού των άλλων. Καλό αυτό, αλλά ο Ολυμπιακός δεν ψάχνει για… security. Ψάχνει για εκτελεστές, δημιουργούς, παίκτες με αποφασιστικότητα.
Μετά τον Γκος και τον Γούοκαπ, να φέρουμε και τον Μπαμπ; Γιατί όχι και τον Κουζμίνσκας;
Ο Ολυμπιακός φέτος έχτισε το ρόστερ του με βάση τη λογική του «παίρνουμε μεγάλους, έμπειρους και… ασφαλείς». Αποτέλεσμα; Τραυματισμοί, έλλειψη φρεσκάδας και μηδενική δημιουργία.
Αν ο Γουάιλερ-Μπαμπ είναι η απάντηση, τότε μάλλον δεν έχουμε καταλάβει σωστά την ερώτηση.
Όχι άλλο έναν αμυντικό ρολίστα
Προφανώς και ο Μπαμπ είναι ένας εξαιρετικός ρολίστας, ένας τύπος που θα «δέσει» σε οποιαδήποτε σοβαρή ομάδα. Θα έδινε βάθος στην άμυνα, θα μπορούσε να παίξει δίπλα στον Γουόκαπ και να πάρει δύσκολες αποστολές στα φτερά.
Αλλά αν θες να ξαναγίνεις διεκδικητής στην Ευρωλίγκα, χρειάζεσαι ποιότητα, προσωπικότητα και σκορ. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να παίζει άλλο με… εργάτες όταν οι άλλοι παίζουν με… Σορτς, Τζέιμς και Μπιμπέροβιτς.
Και επειδή οι τελικοί είναι ακόμα σε εξέλιξη, ας επικεντρωθούμε πρώτα στο να καταφέρουμε να σκοράρουμε πάνω από 70 πόντους, και μετά κοιτάμε για παίκτες.
