Κάποτε, σε μια εποχή πριν την τηλεόραση, τα συνθετικά υλικά και τα μάρκετινγκ κόλπα, οι ποδοσφαιρικές μπάλες ήταν… γουρουνοκύστες τυλιγμένες με δέρμα. Ναι, σωστά διάβασες. Όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο, είναι δύσκολο να φανταστούμε πως αυτό το μαγικό αντικείμενο που ενώνει τον πλανήτη είχε τόσο ταπεινά ξεκινήματα.
Η Κίνα, με το παιχνίδι “tsu chu”, χρησιμοποιούσε μπάλες γεμισμένες με φτερά. Στην μεσαιωνική Αγγλία, οι παίκτες κλωτσούσαν δερμάτινα καλύμματα κρασομπουκαλιών γεμισμένα με φελλό – όχι τόσο για την αναπήδηση, όσο για να μη βυθίζονται στον ποταμό όταν κατέληγαν εκεί.
Όλα άλλαξαν το 1844, όταν ο Charles Goodyear κατοχύρωσε την πατέντα για το βουλκανισμένο καουτσούκ. Μέχρι το 1855, είχε δημιουργήσει την πρώτη λαστιχένια μπάλα. Λίγα χρόνια μετά, ο H.J. Lindon πρόσθεσε το φούσκωμα με εσωτερική σαμπρέλα, και το ποδόσφαιρο άρχισε να μοιάζει με αυτό που γνωρίζουμε.
Το 1970, η Adidas άλλαξε το παιχνίδι για πάντα με την Telstar: μαύρες πεντάγωνες και λευκές εξάγωνες επιφάνειες που όχι μόνο βοηθούσαν τους παίκτες να καταλαβαίνουν καλύτερα την περιστροφή της μπάλας, αλλά έλαμπαν και στην τηλεόραση – ένα σημαντικό βήμα για το ποδόσφαιρο της παγκόσμιας εποχής.
Από τότε, η μπάλα άλλαξε πολλές φορές σχήμα και σύσταση – από τις 32 πάνελ στις πιο “φουτουριστικές” 14 του Teamgeist και τις 8 του Jabulani. Σήμερα, κάθε νέα διοργάνωση έχει τη δική της αισθητική και τεχνολογία, αλλά η Telstar παραμένει η μπάλα που όλοι κουβαλάμε στην καρδιά μας.
Μπορεί το ποδόσφαιρο να έχει εξελιχθεί σε υπερθέαμα, όμως η ιστορία της μπάλας μάς θυμίζει κάτι απλό και όμορφο: ότι όλα ξεκίνησαν από την ανάγκη του ανθρώπου να κλωτσήσει κάτι – και να το κάνει με στυλ.
