Όταν μια μεταγραφή φτάνει στο επίπεδο της λαϊκής κατανάλωσης, δηλαδή όταν το όνομα ενός παίκτη φιγουράρει καθημερινά στα πρωτοσέλιδα, στα timelines και στα μικρόφωνα, τότε η αλήθεια γίνεται… άσκηση ισορροπίας.
Ο Βασίλιε Μίτσιτς είναι πλέον το απόλυτο case study αυτού του φαινομένου. Μέσα σε λίγα 24ωρα, το όνομά του συνδέθηκε με τον Ολυμπιακό, μετά με τη Χάποελ Τελ Αβίβ, ύστερα με τη Ρεάλ Μαδρίτης και… ξανά πίσω στον Ολυμπιακό. Τώρα, λένε πως υπέγραψε με την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη. Χωρίς επίσημη επιβεβαίωση, χωρίς ανακοίνωση, χωρίς το παραμικρό από τον ίδιο ή από την ισραηλινή ομάδα.
Και μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, κάποιοι δημοσιογράφοι και “πηγές” παίζουν έναν ρόλο σχεδόν… θεατρικό. Χτες “ήξεραν” για τη συμφωνία του Μίτσιτς με τη Ρεάλ. Την ίδια στιγμή “ήξεραν” πως ο Βαλαντσιούνας είναι κλεισμένος στον Παναθηναϊκό. Και σήμερα, με τον ίδιο αέρα σιγουριάς, “βγάζουν” συμφωνία Μίτσιτς-Χάποελ.
Η πραγματικότητα είναι απλή: κανείς δεν ξέρει τίποτα σίγουρο αυτή τη στιγμή. Ούτε αν ο Μίτσιτς καταλήξει στην Ελλάδα, ούτε αν τελικά αποδεχτεί πρόταση από Ισραήλ, ούτε αν η Ρεάλ Μαδρίτης όντως κατέθεσε την “πρόταση-μαμούθ” που –σύμφωνα με ισπανικά ΜΜΕ– έκανε ακόμη και τους Ισπανούς να γελάνε.
Και δεν είναι τυχαίο. Ο Σέρβος είναι έμπειρος, με συγκεκριμένα κριτήρια. Δεν βιάζεται. Παίζει το παιχνίδι του έξυπνα. Περιμένει τη σωστή στιγμή και δεν έχει ανάγκη να απαντήσει ούτε σε σπέκουλες ούτε σε clickbait headlines.
Ο Ολυμπιακός, όπως και κάθε σοβαρή ομάδα, παρακολουθεί διακριτικά. Δεν διαρρέει, δεν πιέζει. Ό,τι έχει να κάνει, θα το κάνει στο timing που πρέπει. Οι υπόλοιποι, μπορούν να συνεχίσουν να «βγάζουν πρώτοι την είδηση» — μέχρι να τη διαψεύσει η ίδια η πραγματικότητα.
