Στους δρόμους του Λος Άντζελες το φως δεν είναι πάντα στραμμένο στους Λέικερς. Υπάρχει κι ένας άλλος πόλος – μια ομάδα που εδώ και χρόνια έχει μάθει να δουλεύει σιωπηλά, να παλεύει χωρίς υπερβολές και τώρα μοιάζει έτοιμη να… ουρλιάξει δυνατά. Οι Κλίπερς, στο Game 3 της σειράς με τους Νάγκετς, έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: είμαστε φτιαγμένοι για τα playoffs.
Το τελικό 117-83 απέναντι στους πρωταθλητές δεν ήταν απλά μια νίκη. Ήταν μια δήλωση. Και το πιο εντυπωσιακό; Ήρθε με πλουραλισμό, με καθαρό μυαλό, με μπασκετική ισορροπία που σπάνια βλέπεις τέτοια εποχή.
Ο Καουάι δεν χρειάστηκε να μπει σε “killer mode” – αρκούσαν οι 21 πόντοι και 11 ριμπάουντ. Δίπλα του, ο Πάουελ και ο Χάρντεν θύμισαν γιατί αυτή η ομάδα έχει «βαριά ονόματα» στο ρόστερ. Κι ο Ζούμπατς; Έδωσε όγκο, ενέργεια, 19 πόντους και το στίγμα πως οι Κλίπερς παίζουν σαν ομάδα, όχι σαν σύνολο ατομικών ταλέντων.
Οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν σε κάθε τομέα – από την άμυνα, μέχρι τις δεύτερες ευκαιρίες και τον έλεγχο του ρυθμού. Όσο για τους Νάγκετς;
Ο Νίκολα Γιόκιτς έπαιξε σαν MVP – γιατί αυτός είναι. Τριπλ-νταμπλ με 23 πόντους, 13 ριμπάουντ και 13 ασίστ. Αλλά όπως λέει και το κλισέ, δεν μπορεί να το κάνει μόνος του. Ο μόνος που στάθηκε στο πλευρό του ήταν ο Τζαμάλ Μάρεϊ με άλλους 23 πόντους, αλλά η υπόλοιπη ομάδα έμοιαζε… απών. Χωρίς ενέργεια, χωρίς απαντήσεις, χωρίς πλάνο. Και σε ένα τόσο καυτό Staples Center, αυτό πληρώνεται ακριβά.
Η σειρά τώρα γύρισε. Οι Κλίπερς έχουν momentum, έβαλαν το Ντένβερ σε κατάσταση… άμυνας, και το σημαντικότερο; Έδειξαν πως είναι πιο έτοιμοι από ποτέ να κοιτάξουν στα μάτια τους μεγάλους στόχους. Όχι στα λόγια. Στο παρκέ.
