Υπάρχουν κάποιες αλήθειες που – όπως και να τις κοιτάξεις – πονάνε. Και μία από αυτές, όσο κι αν δεν θέλουμε να τη φωνάξουμε δυνατά (από σεβασμό στο παρελθόν, λέει), είναι πως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν βλέπει καθαρά πια. Ίσως φταίνε τα χρόνια, ίσως τα παλιά πάθη, ίσως απλώς… το ένστικτο που κάποτε τρόμαζε τις άμυνες, τώρα κάνει μόνο… λάθος προβλέψεις.
Τρεις εβδομάδες πριν, ο σοφός του Ευρωπαϊκού μπάσκετ έδειχνε με σιγουριά τη Ρεάλ Μαδρίτης ως “το ξεκάθαρο φαβορί” για την κατάκτηση της Euroleague. Λογικά, είχε μείνει στο ότι οι λευκές φανέλες του θύμιζαν κάτι από Σάρας, Διαμαντίδη και την πράσινη δεκαετία. Αλλιώς δεν εξηγείται. Γιατί αν έβλεπε τα πράγματα ρεαλιστικά, ίσως να ένιωθε την καυτή ανάσα του Ολυμπιακού, ο οποίος όχι μόνο απέκλεισε την “φαβορί” Ρεάλ, αλλά το έκανε με στιλ και θράσος, κλείνοντας στόματα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, με το γνωστό φλεγματικό του ύφος, δεν χρειάστηκε να πει πολλά: «Παίξαμε με την ομάδα που ο Ζέλικο θεωρούσε φαβορί». Ακριβώς. Το είπε, το άφησε εκεί, κι εμείς απλά κοιταχτήκαμε σαν να λέμε “Ζοτς, ξύπνα”. Μάλλον ήρθε η ώρα ο μεγάλος Ζέλικο να αφήσει στην άκρη τις προβλέψεις και να κοιτάξει τον καθρέφτη του.
Η Παρτιζάν φέτος δεν κατάφερε τίποτα σπουδαίο. Αποκλεισμός και σπίτι από νωρίς. Και σε μια Euroleague που φλέγεται από ταλέντο, από ομάδες με σχέδιο και ένταση, ο Ομπράντοβιτς μοιάζει να ανακυκλώνει κάτι από το παρελθόν που δεν πιάνει πια.
Ο σεβασμός στην ιστορία του δεν αμφισβητείται. Αλλά όσο επιμένει να μιλά με τόσο βεβαιότητα, τόσο η πραγματικότητα θα του θυμίζει πως το παρελθόν δεν είναι οδηγός για το μέλλον. Και κάπου εδώ, ίσως είναι καλή στιγμή να αναρωτηθεί αν το μυαλό του είναι πια πιο κοντά στον ΠΑΟ… απ’ ό,τι στην Euroleague του σήμερα.
Γιατί το μπάσκετ, όπως και η ζωή, δεν συγχωρεί όσους ζουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
