Σε μια χώρα όπου το μπάσκετ υποτίθεται πως ενώνει, ο δεύτερος τελικός της Basket League στο ΣΕΦ απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι η τοξικότητα και η προκλητικότητα έχουν γίνει το νέο «σύστημα» λειτουργίας. Με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τον Εργκίν Αταμάν και τον Κώστα Σλούκα, το παιχνίδι μετατράπηκε σε θέατρο παραλόγου, με σκηνές που περισσότερο θύμιζαν πολιτική αρένα παρά αθλητικό γεγονός.
Το θέατρο του παραλόγου στο ΣΕΦ
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, γνωστός για τις εκρηκτικές του εμφανίσεις, δεν παρέλειψε να προκαλέσει για ακόμη μια φορά. Με άσεμνες χειρονομίες και ύβρεις προς τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, κατάφερε να στρέψει όλα τα βλέμματα πάνω του, αποσπώντας την προσοχή από το ίδιο το παιχνίδι. Η αποχώρησή του από το γήπεδο, υπό την απειλή σύλληψης, ήταν το αποκορύφωμα μιας σειράς προκλητικών ενεργειών που δεν έχουν θέση στον αθλητισμό.
Ο Εργκίν Αταμάν, από την άλλη, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «μπάσταρδους» τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, προσβάλλοντας όχι μόνο την ομάδα αλλά και ολόκληρη τη χώρα που τον φιλοξενεί. Οι δηλώσεις του, αντί να κατευνάσουν τα πνεύματα, έριξαν λάδι στη φωτιά, ενισχύοντας το ήδη τεταμένο κλίμα.
Ο Κώστας Σλούκας, με τη σειρά του, απείλησε τους διαιτητές, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα σας δω στο ΟΑΚΑ την Τετάρτη». Μια δήλωση που, αν και ενδεχομένως ειπώθηκε εν βρασμώ ψυχής, δεν παύει να είναι απαράδεκτη και να υπονομεύει την αξιοπιστία του θεσμού.
Η κυβέρνηση σε ρόλο διαιτητή
Η κυβέρνηση, βλέποντας την κατάσταση να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, αποφάσισε να παρέμβει. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, ανακοίνωσε μέτρα με στόχο την αποκατάσταση της τάξης και την αποτροπή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, δήλωσε ότι «κανείς δεν είναι πάνω από τον νόμο» και ότι «είχαμε συμπεριφορές … », υπογραμμίζοντας την ανάγκη για άμεση δράση
Ένας τελικός χωρίς τέλος;
Με το κλίμα να είναι πιο τεταμένο από ποτέ, είναι αμφίβολο αν η σειρά των τελικών μπορεί να ολοκληρωθεί ομαλά. Η τοξικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο, και οι εντάσεις δεν δείχνουν σημάδια αποκλιμάκωσης. Αν δεν ληφθούν άμεσα και δραστικά μέτρα, κινδυνεύουμε να δούμε το ελληνικό μπάσκετ να βυθίζεται ακόμη περισσότερο στο χάος.
Ίσως ήρθε η ώρα να θυμηθούμε ότι ο αθλητισμός είναι γιορτή, όχι πεδίο μάχης. Και ότι οι πρωταγωνιστές του πρέπει να δίνουν το παράδειγμα, όχι να το υπονομεύουν.
