Λοιπόν, οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι γνωστοί για τις εντυπωσιακές υποσχέσεις τους, αλλά ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Κωστής Χατζηδάκης, αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Με ένα πλατύ χαμόγελο και ύφος που θα ζήλευε stand-up κωμικός, ανακοίνωσε ότι «Θα μειώσουμε 12 φόρους με κυρίαρχη τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών». Και κάπου εκεί, όλοι εμείς οι αφελείς, σηκώσαμε το φρύδι αναρωτώμενοι αν ζούμε στην ίδια πραγματικότητα.
Φυσικά, η αντίφαση δεν άργησε να φανεί. Μιλάμε για μια κυβέρνηση που, την ίδια ώρα, έχει ήδη αφήσει να διαρρεύσει ότι θα υπάρξει αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές. Πραγματικά, ίσως μας έχουν περάσει για διασκεδαστικό κοινό. Δεν φτάνει που οι φορολογούμενοι δεν ξέρουν από ποια πλευρά έρχεται η επόμενη «κατραπακιά», τώρα θα πρέπει να συνηθίσουν να ακούν για μειώσεις φόρων, που τελικά μοιάζουν περισσότερο με μύθο παρά με ρεαλιστική πολιτική.
Το καλύτερο μέρος; Αυτή η περίφημη «μείωση» δεν συνοδεύεται από λεπτομέρειες. Αντιθέτως, είναι σαν να μας λένε: «Έλα, πίστεψέ το και θα το δεις». Κάτι σαν τον Άγιο Βασίλη, μόνο που στη θέση του δώρου, μάλλον θα έχουμε αυξημένες εισφορές. Έτσι, καθώς οι πολίτες ανησυχούν για την καθημερινή τους επιβίωση, ακούν πως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών είναι «προτεραιότητα». Πιθανότατα με την ίδια σοβαρότητα που κάποιος μας υπόσχεται ότι θα αλλάξει τον κόσμο ξεκινώντας από τον εαυτό του… αύριο.
Αυτή η διαχείριση της οικονομικής πολιτικής θυμίζει περισσότερο τραγέλαφο. Αν οι ασφαλιστικές εισφορές ήταν τόσο εύκολο να μειωθούν όσο υποστηρίζει ο κ. Χατζηδάκης, τότε μάλλον κάπου στο σύμπαν υπάρχει ένας άλλος πλανήτης όπου το χρήμα ρέει άφθονο και η φορολογία είναι είδος προς εξαφάνιση. Για εμάς τους κοινούς θνητούς, όμως, μάλλον απλά έρχεται μια νέα αύξηση στις εισφορές, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Και η συνέχεια; Η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε νέες «μεγάλες υποσχέσεις». Θα μειώσει ακόμα και τη βαρύτητα αν χρειαστεί, αρκεί να δείξει ότι έχει σχέδιο. Μπορεί η καθημερινότητα να πνίγει τους περισσότερους Έλληνες σε ένα καζάνι φόρων και εισφορών, αλλά η «επικοινωνία» πάνω από όλα. Άλλωστε, όπως λέει και η γνωστή φράση: «Τι κι αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με την πολιτική; Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα!»
