Σε μια βραδιά που το «Καραϊσκάκη» έλαμπε από χαρά, καπνογόνα και τρόπαια, υπήρχε ένας παίκτης που πανηγύρισε διαφορετικά. Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης δεν σήκωσε απλώς το πρώτο του πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό – σήκωσε στα χέρια του μια δικαίωση χρόνων.
«Το καλύτερο πρωτάθλημα της ζωής μου», δήλωσε. Και δεν ήταν απλώς λόγια. Γιατί φέτος, ο νεαρός τερματοφύλακας δεν ήταν απλώς παρών – ήταν καθοριστικός. Από τα πέναλτι που έκριναν βαθμούς, μέχρι τις καθοριστικές επεμβάσεις σε κρίσιμες στιγμές, ο Τζολάκης απέδειξε ότι ήρθε η ώρα του. Και όλα αυτά, στην ιστορική χρονιά των 100 χρόνων του συλλόγου.
Το δικό του ταξίδι ξεκίνησε χρόνια πριν, όταν άφησε το σπίτι του για να κυνηγήσει το όνειρο στην Ακαδημία του Ολυμπιακού. Ένα από εκείνα τα παιδιά που πέρασαν αμέτρητες ώρες στα γήπεδα του Ρέντη, που πίστεψαν πως μια μέρα θα φορούν την πρώτη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος. Και τώρα, ζει αυτό το όνειρο, με έναν τίτλο που μοιάζει βγαλμένος από παραμύθι.
Δεν χρειάστηκε να διαλέξει μια στιγμή από τη σεζόν – γιατί κάθε λεπτό στο χορτάρι ήταν σημαντικό. Το πέναλτι απέναντι στον Ατρόμητο, ίσως το πιο «θεαματικό» highlight, αλλά όπως είπε ο ίδιος, «όλα τα ματς μετρούν». Και έχει δίκιο. Γιατί πρωταθλητής δεν γίνεσαι από ένα σουτ ή ένα ματς, αλλά από συνέπεια, πείσμα και πίστη – όλα όσα έδειξε αυτός ο Ολυμπιακός.
Η φιέστα ήταν μόνο η αρχή. Ο Τζολάκης το είπε ξεκάθαρα: «Από αύριο πάμε για το Κύπελλο και το νταμπλ». Γιατί για αυτόν, και για όλους όσους μεγάλωσαν με τη φανέλα του Ολυμπιακού στα όνειρά τους, δεν υπάρχει ταβάνι. Μόνο επόμενος στόχος.
