Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρο μήνυμα απ’ αυτό που στέλνει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ από τη μέρα που ο Ολυμπιακός κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα, κανείς δεν χαλαρώνει, κανείς δεν κατεβάζει στροφές. Ο Βάσκος κόουτς γνωρίζει πολύ καλά ότι οι τίτλοι δεν έρχονται απλώς με το ταλέντο – έρχονται με το μυαλό. Και κυρίως, με το μυαλό… στο γήπεδο.
Για αυτό και στο Ρέντη, η ένταση έμεινε ψηλά. Το πρωτάθλημα μπορεί να «κλείδωσε», αλλά το μυαλό όλων είναι στο επόμενο μεγάλο στοίχημα: ο τελικός Κυπέλλου απέναντι στον ΟΦΗ. Και δεν είναι τυχαίο που ο Μέντι κράτησε στον πάγο τους Ζέλσον Μαρτίνς και Βέλντε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Τους θέλει έτοιμους και… φρέσκους για τα φτερά της επίθεσης.
Δεν ξεχνάει. Θυμάται πολύ καλά ότι οι περισσότεροι χαμένοι βαθμοί του Ολυμπιακού στο φετινό πρωτάθλημα ήρθαν απέναντι στις λεγόμενες “δεύτερες ταχύτητες”. Εκείνες τις ομάδες που κλείνονται, περιμένουν, χτυπούν στην κόντρα και ψάχνουν την αδράνεια για να κλέψουν. Όπως ακριβώς αναμένεται να παίξει κι ο ΟΦΗ στον τελικό. Σφιχτός, προσεκτικός, υπομονετικός.
Ο τεχνικός του Θρύλου ξέρει πολύ καλά ότι αυτά τα ματς δεν είναι για “όμορφο ποδόσφαιρο” αλλά για απόλυτη συγκέντρωση, ένταση, πίεση και ρεαλισμό. Για αυτό και τις τελευταίες εβδομάδες χτίζει, ετοιμάζει και δοκιμάζει. Ο Ελ Κααμπί και ο Γιάρεμτσουκ έχουν ήδη πάρει χρόνο μαζί, σε σενάριο όπου το πρώτο πλάνο αποτύχει και η ομάδα χρειαστεί να παίξει με δύο φορ.
Ο Μεντιλίμπαρ δεν είναι από τους προπονητές που κάνουν πειράματα. Είναι ο τύπος που πηγαίνει στη μάχη με σχέδιο και εναλλακτικό σχέδιο. Δεν χαρίζει λεπτό. Και γι’ αυτό τον ακολουθεί αυτός ο Ολυμπιακός που δείχνει πιο ώριμος από ποτέ.
Δεν υπάρχει αύριο στον τελικό. Δεν υπάρχει “δεύτερη ευκαιρία”. Υπάρχει μόνο ένα ματς – και ένα τρόπαιο. Και ο Μεντιλίμπαρ προετοιμάζει τους παίκτες του για να αντιμετωπίσουν κάθε πιθανό σενάριο. Ακόμα και το πιο “βρώμικο”. Αυτό κάνει τη διαφορά στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτό κάνει τη διαφορά όταν το κίνητρο δεν είναι πια το “αν”, αλλά το “πώς”.
Ο Θρύλος πάει για νταμπλ. Και ο Βάσκος δείχνει ότι δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη…