Υπάρχουν αθλητές. Υπάρχουν θρύλοι. Και υπάρχει και ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο άνθρωπος που μετέτρεψε τη φλόγα της Νίκαιας σε πανελλήνια φωτιά. Ο άνθρωπος που σήκωσε το ελληνικό μπάσκετ από το χώμα και το έφτασε στα αστέρια. Ο Δράκος που δεν έπαιζε απλώς μπάσκετ – πολεμούσε για κάθε φάση, για κάθε πόντο, για κάθε όνειρο που ξεκινούσε από τις φτωχογειτονιές της Αθήνας και έφτανε μέχρι τα ψηλότερα βάθρα της Ιστορίας.
Σήμερα, η πόλη που τον γέννησε και τον ανέδειξε κάνει αυτό που ήταν αυτονόητο: γράφει το όνομά του στα πιο ιερά της θεμέλια. Το κλειστό γήπεδο του Πλάτωνα στη Νίκαια μετονομάζεται σε ΔΑΚ Παναγιώτης Γιαννάκης. Και έτσι, κάθε μπάλα που θα χτυπά το παρκέ, κάθε παιδί που θα κάνει τα πρώτα του βήματα εκεί μέσα, θα έχει πάνω του ένα κομμάτι της καρδιάς και της ψυχής του Δράκου.
Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα, με πρωτοβουλία του δημάρχου Κώστα Μαραγκάκη και τη συγκινητική παρουσία παλαίμαχων αθλητών του Ιωνικού. Γιατί όταν μιλάς για τον Γιαννάκη, δεν υπάρχουν αντίρρηση και αμφιβολία: υπάρχει μόνο σεβασμός.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν είναι μόνο τα πρωταθλήματα, τα τρόπαια και οι διακρίσεις. Είναι το πνεύμα της αυταπάρνησης, της πίστης, του αγώνα για την ομάδα, για το σύνολο, για τη σημαία.
Είναι ο αρχηγός που, με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα φλόγα, οδήγησε την Ελλάδα στο Έβερεστ του 1987.
Είναι ο κόουτς που έδειξε στον κόσμο πως το ελληνικό μπάσκετ ξέρει να γεννάει και να μεγαλώνει ήρωες.
Η Νίκαια λοιπόν τιμά το παιδί της όπως του αξίζει. Γιατί ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν ήταν απλά ένας μεγάλος μπασκετμπολίστας. Ήταν και παραμένει ένας ζωντανός Θρύλος. Ένας άνθρωπος που έκανε το αδύνατο, δυνατό. Και το όνειρο, πραγματικότητα.
Στο εξής, κάθε φορά που το φως θα πέφτει πάνω στο παρκέ του νέου ΔΑΚ Παναγιώτης Γιαννάκης, θα είναι σαν να λάμπει το ίδιο του το χαμόγελο πάνω από τις μπασκέτες. Ένα χαμόγελο γεμάτο περηφάνια, δύναμη και ελληνική ψυχή.
Γιατί, ας μην το ξεχνάμε ποτέ:
Δράκος γεννιέσαι μια φορά. Και ο Γιαννάκης είναι ο ένας και μοναδικός.
