Αν κάποιος πίστευε ότι ο Ολυμπιακός θα περιοριστεί φέτος σε safe επιλογές με δοκιμασμένους παίκτες από την ευρωπαϊκή αγορά, τότε μάλλον δεν είχε υπολογίσει τον Εντού. Ο Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας της ποδοσφαιρικής στρατηγικής στο λιμάνι, αποδεικνύει ότι δεν ήρθε για να… γεμίζει email και spreadsheets. Ήρθε για να χτίσει κάτι τολμηρό και μακροπρόθεσμο.
Σύμφωνα με πληροφορίες που βγαίνουν έντονα από τον Ρέντη, ο Ολυμπιακός έχει βάλει στο στόχαστρο έναν διαμαντένιο 22χρονο από τη Βραζιλία, που αγωνίζεται στην Ουκρανία με την φανέλα της FC Oleksandriya: τον Χουάν Αλβίνα Μπεζέρα. Μια περίπτωση που μυρίζει αγορά-επένδυση αλλά και ξεκάθαρη τακτική εφαρμογή του πλάνου Μεντιλίμπαρ.
Η «σφραγίδα» του Μεντιλίμπαρ στην επιλογή
Ας το ξεκαθαρίσουμε: αυτή η μεταγραφή δεν είναι “καπέλωμα” του Μεντιλίμπαρ από τη διοίκηση ή τον Εντού. Το αντίθετο. Ο Ισπανός τεχνικός ήταν ξεκάθαρος – ήθελε εξτρέμ με ανάποδο πόδι που να παίζει δεξιά, να συγκλίνει προς τα μέσα και να απειλεί με το σουτ. Έναν τύπο Luis Díaz με φινέτσα, όχι άλλον κλασικό “γραμμής” winger.
Ο Μπεζέρα, βραχύσωμος αλλά με χαμηλό κέντρο βάρους και καλή έκρηξη, φαίνεται πως έχει όλα τα στοιχεία που ζητά ο coach: γκολ, ασίστ, ένταση στο 1v1 και την πείνα για διάκριση. Και κυρίως, είναι παίκτης που δεν ήρθε για να “γεμίσει” το ρόστερ, αλλά για να διεκδικήσει ρόλο. Όχι άμεσα βασικό, αλλά εξελίξιμο project με άμεσο impact σε rotation.
Ο Εντού, η αγορά της Βραζιλίας και το «μάτι» στον επόμενο σταρ
Ο Εντού δεν είναι τυχαίος. Πέρασε από την Άρσεναλ, βοήθησε να κτιστεί μια ομάδα με νεανικό ταλέντο και μεταπωλητική αξία, και τώρα κάνει το ίδιο στον Πειραιά. Ο Μπεζέρα είναι τέτοια περίπτωση: έτοιμος για να δώσει λύσεις, αλλά και με φόντο μεταπώληση στο μέλλον. Και μην ξεχνάμε: οι Βραζιλιάνοι στο Λιμάνι γράφουν ιστορία. Από Τζιοβάνι μέχρι Ρομπέρτο και Ραφίνια, το παρελθόν φωνάζει «Ναι» σε τέτοιες κινήσεις.
Τι σημαίνει αυτό για τον φετινό Ολυμπιακό;
Ο Ολυμπιακός δεν ποντάρει πλέον μόνο σε ονόματα που κουβαλάνε καριέρες. Ποντάρει σε αρχές παιχνιδιού και ρόλους. Ο Μπεζέρα έρχεται να καλύψει έναν συγκεκριμένο τακτικό χώρο, κι αυτό είναι το πιο ελπιδοφόρο.
Αν πετύχει, ο Ολυμπιακός δεν θα έχει αποκτήσει απλώς έναν καλό εξτρέμ. Θα έχει αποδείξει πως χτίζει με scouting, υπομονή και συνεργασία ανάμεσα σε προπονητή και διοίκηση. Κι αυτό, στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο του σήμερα, αξίζει περισσότερο από κάθε “μεγάλο όνομα”.
