Αν κάποιος παρακολούθησε τον 2ο τελικό της GBL ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό με την προσδοκία να δει μπάσκετ υψηλού επιπέδου, μάλλον… μπήκε σε λάθος αίθουσα. Όχι, δεν μιλάμε για μπασκετικό ντέρμπι. Μιλάμε για παράσταση, με σενάριο γραμμένο από κωμικοτραγικούς χαρακτήρες που παριστάνουν τους πρωταγωνιστές του ελληνικού αθλητισμού.
Τρεις σκηνές, τρεις πράξεις και μια κοινή διαπίστωση: η σειρά δεν θα τελειώσει όπως πρέπει. Γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι λογικής.
Πράξη Πρώτη: Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και το “ΠΚΠΓ” show
Το ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θα έκανε την εμφάνισή του στο ΣΕΦ δεν προκάλεσε έκπληξη. Άλλωστε, ο άνθρωπος έχει μετατρέψει τους τελικούς σε προσωπικό σόου αυτοπροβολής. Αυτή τη φορά όμως ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του: μπλουζάκι με το ακρωνύμιο “ΠΚΠΓ” (ας το αφήσουμε στη φαντασία του καθενός), άσεμνες χειρονομίες από τη VIP εξέδρα και προκλήσεις πριν καν γίνει το τζάμπολ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, αποχώρησε τρέχοντας με την συνοδεία του απο το ΣΕΦ, άσχετα τι ισχυρίζεται ο ίδιος, μετά από το γνωστό παραλήρημα, αφήνοντας πίσω του ένα γήπεδο και ένα κοινό φτασμένο στα όρια. Αν αυτό δεν είναι πρόσκληση σε χάος, τότε τι είναι;
Πράξη Δεύτερη: Ο Εργκίν Αταμάν και η διπλωματία της… προσβολής
Ο Τούρκος προπονητής του Παναθηναϊκού έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: να μιλήσει για οτιδήποτε εκτός από το μπάσκετ. Αυτή τη φορά αποκάλεσε «μπάσταρδους» τους φίλους του Ολυμπιακού, προσβάλλοντας όχι μόνο ένα γήπεδο, αλλά και την ίδια τη χώρα που τον πληρώνει.
Έχουμε καταλάβει πως δεν τον απασχολεί το ελληνικό πρωτάθλημα – περισσότερο τον νοιάζει τι θα γράψουν τα τουρκικά ΜΜΕ για τον ίδιο. Οπότε, αντί να ασχοληθεί με τον Σλούκα που έπαιζε… μπάσκετ σε κατάσταση rage mode, επέλεξε να δώσει νέα διάσταση στο ρόλο του: εκπρόσωπος Τύπου του “διχασμού”.
Πράξη Τρίτη: Ο Κώστας Σλούκας και οι «λεβέντικες» απειλές
Ο Σλούκας, σε πλήρη συναισθηματική έξαρση, φέρεται να απείλησε διαιτητές με… “βρείτε μου τώρα τον πρόεδρο γιατί αλλιώς θα γίνει χαμός” (ή κάπως έτσι σύμφωνα με τα ρεπορτάζ). Προφανώς, θεωρεί ότι οι τελικοί είναι σαν το γραφείο συμβολαιογράφου, όπου μπορείς να απαιτείς απαντήσεις επί τόπου – και να απειλείς, αν δεν τις λάβεις.
Ο ίδιος άνθρωπος που δηλώνει “ήρεμος και ώριμος” έξω από το γήπεδο, μετατρέπεται σε street fighter όταν δεν πάνε τα σφυρίγματα όπως θέλει. Κι εμείς να πιστεύουμε ότι έφυγε από τον Ολυμπιακό για “αγωνιστικούς λόγους”. Τώρα βλέπουμε: ήταν για να εκφραστεί ελεύθερα…
Ο επίλογος (που μάλλον δεν θα έρθει ποτέ)
Και μέσα σε όλο αυτό; Το μπάσκετ κάπου κρύφτηκε. Ο Μπαρτζώκας, ο ΜακΚίσικ, ο Παπανικολάου, ο Ντόρσεϊ, ο Φαλ, έγιναν κομπάρσοι σε ένα έργο που δεν γράφτηκε ποτέ για αυτούς. Γιατί πώς να σταθεί ο αθλητισμός όταν η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί τις κάμερες για να ξεσπάσει, να δείξει, να “εκθέσει”;
Ποιον κοροϊδεύουμε; Αυτή η σειρά δεν πάει για Game 5. Πάει για διακοπή. Αν όχι τυπικά, σίγουρα ουσιαστικά. Γιατί όταν έχεις:
- Προέδρους να προκαλούν,
- Προπονητές να υβρίζουν,
- Παίκτες να απειλούν,
- και οπαδούς έτοιμους να εκραγούν…
… το μπάσκετ δεν παίζεται – παίζεται η ασφάλεια όλων.
Η σειρά Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού θα έπρεπε να είναι γιορτή για το ελληνικό μπάσκετ. Αντ’ αυτού, έχει μετατραπεί σε reality χαμηλής αισθητικής. Και το χειρότερο; Κανείς δεν προσπαθεί να τη σταματήσει. Όλοι περιμένουν το «επόμενο επεισόδιο» – χωρίς να συνειδητοποιούν πως το φινάλε ίσως να μη γραφτεί ποτέ.
