Όταν χάνεις ένα ματς που το είχες δικό σου για τρία δεκάλεπτα, είναι λογικό να έχεις μέσα σου ένταση. Όταν, δε, καλείσαι να το εξηγήσεις και σου πετάνε μπροστά σου τη λέξη «γίγαντες», τότε – αν λέγεσαι Γιώργος Μπαρτζώκας – πολύ απλά δεν το αφήνεις να περάσει έτσι. Αυτό ακριβώς έγινε στη συνέντευξη Τύπου μετά την ήττα του Ολυμπιακού στη Μαδρίτη, με τον Έλληνα τεχνικό να αντιδρά έντονα σε μια – φαινομενικά αθώα – ερώτηση Ισπανού δημοσιογράφου.
Έξαλλος Μπαρτζώκας στη συνέντευξη Τύπου
Η ερώτηση είχε να κάνει με τα «κλειδιά απέναντι σε ευρωπαίους γίγαντες όπως η Ρεάλ». Όμως ο κόουτς Μπαρτζώκας δεν την είδε έτσι. Την εξέλαβε – και όχι άδικα – ως μια ερώτηση γεμάτη υπονοούμενα υπεροψίας, σαν να ειπώθηκε με δεδομένο πως οι άλλοι είναι «γίγαντες» και εσύ ένας απλός «ανταγωνιστής». Και η απάντηση του ήρθε ξεκάθαρη, αιχμηρή, με τη δική του σφραγίδα:
«Δεν παίζουμε απέναντι σε γίγαντες. Παίζουμε απέναντι σε ομάδες.»
Πίσω από αυτή τη φράση δεν κρύβεται απλώς ο εκνευρισμός για μια ήττα. Κρύβεται μια φιλοσοφία. Ένας τρόπος σκέψης που έχει χαρακτηρίσει όλη την πορεία του Ολυμπιακού την τελευταία δεκαετία: η πίστη ότι μπορείς να κοντράρεις τους πάντες, χωρίς να αποδέχεσαι εκ των προτέρων την ανωτερότητα κανενός.
Ο Μπαρτζώκας αναφέρθηκε σωστά στο γεγονός ότι πέρσι, ο Ολυμπιακός νίκησε τον «γίγαντα» Ρεάλ 5 φορές στα 6 μεταξύ τους παιχνίδια. Ούτε τότε ήταν «γίγαντες»; Ή μήπως τότε δεν τους σεβόντουσαν επειδή τους νικούσε; Η ουσία είναι ότι αυτό το αφήγημα των «γιγάντων» της Ευρώπης, μπορεί να λειτουργεί στα media, αλλά δεν έχει θέση στα αποδυτήρια ή στον τρόπο σκέψης μιας ομάδας που βλέπει τον εαυτό της ως διεκδικητή.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην είχε το μυαλό του στο τέταρτο δεκάλεπτο στη Μαδρίτη και να «χάλασε» το ματς με μια σειρά από κακές αποφάσεις, όμως δεν πήγε εκεί ως το αουτσάιντερ. Πήγε για να κερδίσει. Και μέχρι το 30’ το έδειχνε. Γι’ αυτό και η ερώτηση ενόχλησε. Γιατί προσπαθούσε, έμμεσα, να του πει ότι ήταν φυσιολογικό να χάσει.
Αυτό, όμως, δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του Μπαρτζώκα. Ούτε και του Ολυμπιακού. Και γι’ αυτό τέτοιες στιγμές έχουν τη δική τους σημασία: γιατί δείχνουν ότι πίσω από τις νίκες ή τις ήττες, υπάρχει μια νοοτροπία που διαμορφώνει την ταυτότητα μιας ομάδας.
