Το βράδυ της 8ης Ιουνίου δεν είναι απλώς άλλο ένα ματς. Δεν είναι καν ένας ακόμη τελικός. Είναι το φινάλε μιας χρονιάς γεμάτης ταραχές, προκλήσεις, αμφισβήτηση και σκληρές απώλειες για τον Ολυμπιακό. Κι όμως, με όλα αυτά στις πλάτες του, ο Θρύλος καλείται να κάνει το τελευταίο βήμα, να τελειώσει τη σειρά απέναντι στον Παναθηναϊκό και να κατακτήσει το πρωτάθλημα, μέσα στο ΣΕΦ.
Και μην έχουμε καμία αμφιβολία, δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο από το να το κάνεις μπροστά στον κόσμο σου, στον τόπο που χτίστηκαν τίτλοι, δάκρυα και ένδοξες στιγμές.
Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός απόψε
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ξέρει πολύ καλά πως αυτό δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι τακτικής. Είναι αγώνας χαρακτήρα. Αυτό που ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει δεν γράφεται σε clipboard.
1. Να παίξει το δικό του μπάσκετ
Όχι “ξύλο”, όχι ρυθμό Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός όταν παίζει ορθολογικά, με κυκλοφορία, spacing, και υπομονή στην επίθεση, δεν χάνει στην Ελλάδα.
2. Να μην τσιμπήσει στον εκνευρισμό
Ο Παναθηναϊκός θα ψάξει τις αψιμαχίες, τις προκλήσεις, την ένταση. Εκεί κρίνονται οι τίτλοι: όχι στο ποιος θα βάλει 30 πόντους, αλλά ποιος θα κρατήσει το μυαλό του καθαρό στα 39 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.
3. Να αναδείξει τους παίκτες που έχουν πάθος
Ο Παπανικολάου, ο Ντόρσεϊ ακόμη και ο Λαρεντζάκης, κουβαλάνε μέσα τους τη νοοτροπία του “πρέπει”. Όχι απλά “να παίξουμε καλά”. Πρέπει να το σηκώσουμε. Αυτοί θα είναι οι “ψυχές” της βραδιάς.
4. Να χτυπήσει εκεί που πονάει ο ΠΑΟ
Η άμυνα στην περίμετρο, τα post-ups, το διάβασμα στο pick’n’roll. Αυτά θα γονατίσουν τον Παναθηναϊκό – όχι οι… ρουκέτες απ’ τα 8 μέτρα.
Η απουσία Φαλ και η επόμενη μέρα
Η απώλεια του Μουσταφά Φαλ δεν είναι απλή. Είναι δομική. Ο “πύργος” του Ολυμπιακού είναι ο άνθρωπος που κρατάει ρυθμό, ελέγχει το καλάθι, αλλάζει επιθέσεις με την παρουσία του και “διαβάζει” το γήπεδο σαν γκαρντ.
Αν τελικά αποδειχθεί πως ο τραυματισμός του είναι τόσο σοβαρός όσο φαίνεται, τότε ο Ολυμπιακός δεν πρέπει απλώς να τον αντικαταστήσει. Πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση.
Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον:
- Αλλαγή φιλοσοφίας στο “5”: Ίσως ο νέος σέντερ δεν είναι ένας βουνίσιος οργανωτής σαν τον Φαλ, αλλά ένας πιο ευέλικτος, εκρηκτικός big με αθλητικότητα και παιχνίδι πάνω από το καλάθι.
- Περισσότερη ταχύτητα – λιγότερο set παιχνίδι: Ο φετινός Ολυμπιακός “χτίστηκε” πάνω στο control. Ίσως είναι η στιγμή να χτίσει έναν πιο vertical, πιο aggressive κορμό.
- Ελληνική ενίσχυση: Σε ένα περιβάλλον που τα ελληνικά διαβατήρια είναι πολύτιμα, η περαιτέρω ανάδειξη παικτών όπως ο Ρογκαβόπουλος (αν υπάρξει ευκαιρία επιστροφής) θα ήταν έξυπνη στρατηγική.
Έχουμε δει πολλά Final, πολλά ΣΕΦ και πολλές ομάδες που λύγισαν λίγο πριν τη γραμμή του τερματισμού. Αυτός ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που λύγισε. Είναι ομάδα που πήρε σφαλιάρες, ταπείνωση, δημόσια αμφισβήτηση και απάντησε στο παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι αμελητέος. Είναι γεμάτος ταλέντο, είναι καλοδουλεμένος, έχει ψυχολογία. Όμως ο Ολυμπιακός απόψε δεν παίζει απλώς για έναν τίτλο. Παίζει για να αποδείξει ότι είναι η κυρίαρχη δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ. Και ότι αυτή η σεζόν – με όλα τα στραβά της – μπορεί να τελειώσει με το σωστό φινάλε.
Στο χέρι του είναι. Ή καλύτερα… στο παρκέ του είναι.
