Η πρώτη ήττα του Ολυμπιακού στη σειρά των τελικών απέναντι στον Παναθηναϊκό έφερε αυτό που περιμέναμε. Απογοήτευση, μουρμούρα, και –κυρίως– αγωνία. Γιατί η εικόνα της ομάδας στο ΟΑΚΑ ήταν κάτι παραπάνω από κακή. Ήταν ανησυχητική. Ήταν μια ήττα με σβηστά φώτα. Χωρίς πείσμα. Χωρίς νεύρο. Χωρίς… Ολυμπιακό.
Και τότε ήρθε η ανακοίνωση της Θύρας 7. Όχι για να ρίξει λάδι στη φωτιά, αλλά για να τη συγκρατήσει.
Η ανακοίνωση: στήριξη μεν, προειδοποίηση δε
Η ιστορική οργανωμένη εξέφρασε με σαφήνεια δύο πράγματα:
- Στήριξη στην ομάδα για τη συνέχεια της σειράς.
- Και μια ξεκάθαρη σημείωση ότι οι λογαριασμοί θα ανοίξουν όταν τελειώσει η σεζόν.
Δηλαδή, για να το πούμε πιο απλά:
«Δεν ξεχνάμε, αλλά τώρα στηρίζουμε. Κι όταν όλα τελειώσουν, θα γίνει ταμείο. Για όλους.»
Και έτσι πρέπει να είναι. Γιατί η Θύρα 7 δεν είναι ούτε ινσταγκραμικός ψίθυρος, ούτε καφενειακό τρολάρισμα. Είναι θεσμός. Και όταν μιλά, δεν το κάνει τυχαία.
Η άλλη οπτική: Το timing μετράει
Θα μπορούσε η Θύρα 7 να βγει με μια σκληρή ανακοίνωση; Ναι.
Θα μπορούσε να δείξει τα δόντια της σε παίκτες που μοιάζουν… άφαντοι; Φυσικά.
Δεν το έκανε. Γιατί ξέρει. Ξέρει ότι η σειρά δεν τελείωσε. Ότι το επόμενο ματς είναι «όλα ή τίποτα». Και κυρίως, ότι η πίεση πρέπει να μείνει στον αντίπαλο.
Η κίνηση αυτή είναι έξυπνη, όχι «ήπια». Είναι στρατηγική, όχι συμβιβαστική.
Το νόημα πίσω από τις λέξεις
Όταν η Θύρα 7 λέει ότι «θα κριθούν όλοι», μην το περνάτε έτσι.
Δεν αφορά μόνο τους παίκτες.
Δεν αφορά μόνο τον προπονητή.
Αφορά και τη διοίκηση. Και τον σχεδιασμό. Και το ιατρικό τιμ. Και τους ανθρώπους που φέτος κατάφεραν να δημιουργήσουν μια από τις πιο ακριβές ομάδες στην ιστορία του συλλόγου, αλλά όχι απαραίτητα και την πιο σοβαρή.
Και όσο κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι «το πρόβλημα είναι η ήττα στο ΟΑΚΑ», το πραγματικό ζήτημα είναι ότι ο Ολυμπιακός μοιάζει αποσυντονισμένος εσωτερικά.
Όχι άλλη αναβολή στην αυτοκριτική
Ο Μπαρτζώκας δεν μιλάει με καθαρά λόγια στις συνεντεύξεις του.
Οι παίκτες μοιάζουν χαμένοι σε κάθε πιεστική στιγμή.
Οι τραυματισμοί έχουν γίνει ανέκδοτο.
Και ο κόσμος βλέπει μια ομάδα χωρίς προσωπικότητα – και ακόμα χειρότερα, χωρίς εσωτερική ένταση.
Η Θύρα 7 αυτό δείχνει να το καταλαβαίνει. Και γι’ αυτό κρατά την κρίση για το τέλος. Γιατί το έργο έχει ακόμα επεισόδια. Αλλά δεν θα ξεχαστεί. Όχι φέτος.