Ο Κωσταντής Τζολάκης είχε στο Αγρίνιο το βράδυ που του έλειπε εδώ και καιρό. Σε ένα ματς που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να στραβώσει, έδειξε ξανά σταθερότητα, καθαρά αντανακλαστικά και ψυχραιμία, δίνοντας στον Ολυμπιακό την ασφάλεια που χρειαζόταν κάτω από τα δοκάρια. Η εμφάνισή του είχε βάρος, ειδικά μετά τις δύσκολες εβδομάδες που πέρασε και τον θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά του. Σε αυτό το ρεπορτάζ γυρίζουμε στη φάση–κλειδί, στην αντίδρασή του και στο τι σημαίνει για τη συνέχεια.
Η φάση που γύρισε τον διακόπτη
Το σημείο που άλλαξε τα πάντα για τον Τζολάκη ήρθε στο 49’. Σέντρα του Σμυρλή, εκτέλεση του Άλεξιτς μέσα από τη μικρή περιοχή και μια από τις πιο κρίσιμες επεμβάσεις της φετινής σεζόν για τον Ολυμπιακό. Με το σκορ στο 1-0, μια στιγμή αργοπορίας θα μπορούσε να φέρει την ισοφάριση και να γυρίσει όλο το παιχνίδι ανάποδα.
Αντί γι’ αυτό, ο Τζολάκης διάβασε σωστά τη φάση, έκλεισε γρήγορα τον χώρο και αντέδρασε με καθαρά αντανακλαστικά, κρατώντας το προβάδισμα ζωντανό. Από εκεί και μετά, ο Ολυμπιακός διατήρησε τον έλεγχο σε ένα διάστημα όπου ο Παναιτωλικός πίεσε όσο μπορούσε και έψαξε το γκολ με περισσότερες μπάλες στην περιοχή.
Σε όλο το ματς, η εικόνα του ήταν γεμάτη ηρεμία. Έκανε σωστές εξόδους, μίλησε διαρκώς με την άμυνα, δεν επέλεξε βεβιασμένα γεμίσματα όταν η μπάλα γύριζε πίσω σε αυτόν. Είχε ανάγκη ένα τέτοιο παιχνίδι, μετά τις μέτριες εμφανίσεις που είχαν δημιουργήσει συζήτηση γύρω από τη θέση του.
Η απάντηση του Τζολάκη και το μήνυμα για τη συνέχεια
Ο νεαρός κίπερ είχε στοχοποιηθεί, σε μεγάλο βαθμό άδικα, τις προηγούμενες εβδομάδες. Η πίεση στον τερματοφύλακα είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη θέση και συχνά ακραία – ένα λάθος περνάει πάντα από μεγεθυντικό φακό. Στο Αγρίνιο, ο Τζολάκης έδειξε χαρακτήρα και έδωσε την καλύτερη απάντηση που μπορεί να δώσει ένας γκολκίπερ: μια σταθερή, ουσιαστική εμφάνιση με άμεση επίδραση στο αποτέλεσμα.
Ο Μεντιλίμπαρ το είδε, το εκτίμησε και κρατάει πλέον έναν τερματοφύλακα που δείχνει να επιστρέφει στα στάνταρ του. Για τον κόσμο του Ολυμπιακού, η αίσθηση ασφάλειας στο τέρμα είναι κομβική, ειδικά όταν η άμυνα έχει ήδη δεχτεί χτυπήματα από τραυματισμούς. Ο Τζολάκης δείχνει ότι μπορεί να καλύψει αυτό το κενό, όχι μόνο με εντυπωσιακές αποκρούσεις, αλλά και με καθημερινή σοβαρότητα στο παιχνίδι του.
Μικρή λεπτομέρεια που μετράει: η αντίδρασή του στη δεύτερη μπάλα στις στατικές φάσεις ήταν πιο γρήγορη από κάθε άλλη φορά φέτος. Δεν έμεινε στην πρώτη απόκρουση, αλλά διάβαζε άμεσα πού θα καταλήξει η μπάλα στη συνέχεια, σβήνοντας κινδύνους πριν γίνουν φάσεις. Για έναν τερματοφύλακα στην ηλικία του, τέτοιες βραδιές δεν είναι απλώς “καλές εμφανίσεις” – είναι βήματα προς μια πιο σταθερή θέση στην ιεραρχία του Ολυμπιακού.
