Από το βράδυ της Πέμπτης, οι μονοτμηματικοί (και όχι μόνο) έχουν βγει στα… κεραμίδια. Η τελευταία φάση του αγώνα, το μαρκάρισμα του Πουαριέ πάνω στον Ναν, έγινε το νέο τους “εθνικό θέμα”. Τα social media πήραν φωτιά, οι αναλύσεις έπεσαν βροχή και οι θεωρίες συνομωσίας βρήκαν νέο καύσιμο.
Όμως η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή — και πολύ λιγότερο δραματική. Ναι, υπήρξε επαφή. Αλλά όχι, δεν υπήρξε φάουλ. Γιατί; Γιατί υπάρχει κανονισμός, και ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος: το περίφημο «high five rule».
Τόσο στην Euroleague όσο και στο NBA, αν ένας αμυντικός ακουμπήσει το χέρι του σουτέρ μετά την εκτέλεση του σουτ, σαν να του δίνει ένα high five, αυτό δεν θεωρείται φάουλ. Είναι απλώς μια φυσιολογική, τυχαία επαφή — τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Κι όσο κάποιοι προσπαθούν να κατασκευάσουν παράπονα και θεωρίες, υπάρχει μια απλή πραγματικότητα που τα ακυρώνει όλα: ο ίδιος ο Κέντρικ Ναν δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ! Ούτε γκριμάτσες, ούτε διαμαρτυρίες, ούτε “πέφτω κάτω και κλαίω”. Εκείνος προχώρησε. Ίσως ήρθε η ώρα να κάνουν το ίδιο και όσοι ψάχνουν αφορμές σε κάθε ήττα…
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, το παιχνίδι κρίνεται από εκείνους που συνεχίζουν να παίζουν — όχι από εκείνους που ψάχνουν δικαιολογίες.
