Τελικά, πόσο άβολο είναι να βλέπεις τον Ολυμπιακό να επιστρέφει στα ίσα, με μπασκετική ψυχή και μπασκετικό σχέδιο; Πολύ, απ’ ό,τι φαίνεται για κάποιους στο πράσινο στρατόπεδο. Τόσο, που πριν καν βγουν στο παρκέ του ΟΑΚΑ, αποφάσισαν να… ξεσκονίσουν το παλιό, δοκιμασμένο αφήγημα: «Εμείς χάνουμε από τη διαιτησία». *
Μπορεί ο Ολυμπιακός στο Game 2 να έπαιξε μπάσκετ με κεφαλαία, να έβγαλε ενέργεια, καθαρό μυαλό και έναν Ντόρσεϊ που θύμισε παίκτη EuroLeague, αλλά αυτά μάλλον δεν βολεύουν για τίτλους. Γιατί να παραδεχτούμε ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα έσφιξε στην άμυνα, έκανε τα αυτονόητα και νίκησε δίκαια, όταν μπορούμε να φτιάξουμε ένα ωραίο “σενάριο συνωμοσίας” γύρω από τη διαιτησία;
Ξαφνικά, οι ίδιοι που επαινούσαν τη σκληράδα και το physical game όταν ήταν υπέρ τους, τώρα… “ανακαλύπτουν” φάουλ, σκάνδαλα και εικονικές αδικίες.
Το αποψινό Game 3 στο ΟΑΚΑ δεν έχει ξεκινήσει καν και ήδη κάποιοι φωνάζουν για διαιτησία που δεν είδαν ακόμα. Λες και το πρόβλημα δεν είναι το πώς θα μαρκάρουν τον Ντόρσεϊ, τον Φαλ ή τον Πίτερς, αλλά το πόσα σφυρίγματα θα πάρει ο Παναθηναϊκός απόψε. Πάει να χτιστεί – ξανά – ένα νοητικό άλλοθι, μπας και προκύψει κάτι σε ψυχολογική πίεση στους διαιτητές. Το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο.
Κι αν τελικά ο Παναθηναϊκός ηττηθεί ξανά, έχει ήδη γραφτεί το αφήγημα. “Δεν μας άφησαν”. Πόσο βολικό… Ο Θρύλος δεν έχει χρόνο για προπαγάνδα. Δεν τον απασχολεί ποιος είπε τι, ποιος ανέβασε story και ποιος άρχισε το κλασικό γκρίνια-πριν-το-ματς. Έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία να κάνει το break και να τελειώσει τη σειρά στο ΣΕΦ, με τους δικούς του όρους, στο δικό του παρκέ.
Και το κυριότερο; Έχει τον Ντόρσεϊ ζεστό, τον Μπαρτζώκα καθαρό στην τακτική του σκέψη και μια ομάδα που ξέρει πώς να σηκώνεται όταν την αμφισβητούν.
Το μπάσκετ παίζεται στο παρκέ, όχι στα media rooms και τα forums. Κι όταν χρειάζεσαι την προστασία της διαιτησίας πριν καν αρχίσει το ματς, ίσως το πρόβλημά σου να μην είναι ο διαιτητής… αλλά ο αντίπαλος.
