Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που το πρόβλημα φωνάζει από το πρώτο λεπτό και παρ’ όλα αυτά κανείς δεν το αγγίζει. Η δεξιά πλευρά του Ολυμπιακού έτριζε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά έμεινε αδιόρθωτη – λες και ο Μεντιλίμπαρ δεν την είδε ή πίστεψε ότι «δεν θα ξανατύχει». Στο δεύτερο ημίχρονο όμως δεν «έτυχε», επαναλήφθηκε, μεγάλωσε και τελικά κατέρρευσε.
Ολυμπιακός: Έπαιζε χωρίς… δεξιά πλευρά!
Ο Λουτσέσκου, με το ποδοσφαιρικό του ένστικτο, την εντόπισε, ο Κωνσταντέλιας την εξέθεσε και ο Τάισον την ξεφτίλισε. Ο Μπιανκόν έμοιαζε χαμένος, ο Κοστίνια βυθιζόταν κάθε λεπτό, και τα χαφ δεν γύρισαν ποτέ για βοήθεια.
Μια ολόκληρη πλευρά έγινε… λεωφόρος για το pressing και την πίεση του ΠΑΟΚ. Σε αυτό το επίπεδο, τέτοια στρατηγική αδυναμία δεν συγχωρείται – ούτε από τους αντιπάλους, ούτε από την ιστορία σου.
Αν δεν μπορείς να κλείσεις την πληγή όταν ακόμα αιμορραγεί λίγο, τότε θα σε πνίξει το ίδιο σου το αίμα. Και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός, με ανοιχτή δεξιά πλευρά και ανοιχτό αμυντικό μέτωπο, βρέθηκε να κυνηγάει ξανά το φάντασμα των «εύκολων» ημιχρόνων.
