Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δεν αφήνει τίποτα στην τύχη φέτος. Ο Βάσκος τεχνικός, γνωστός για την αφοσίωσή του στην σκληρή δουλειά και την αδιάκοπη πίεση, έχει βάλει ως στόχο να ανεβάσει τα επίπεδα δημιουργίας του Ολυμπιακού σε νέα ύψη, χωρίς να παρεκκλίνει ούτε στο ελάχιστο από την αγαπημένη του φιλοσοφία της “ασταμάτητης πίεσης”. Και μέσα σε όλα αυτά, ο Αγιούμπ Ελ Καμπί… χαμογελά πλατιά!
Μόνο οι διαιτητές της ολλανδικής KNVB και… ο Ολυμπιακός έχουν καταφέρει το αδιανόητο: να αγωνιστούν μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο σε δύο διαφορετικά γήπεδα, το «Αμπε Λένστρα» και το «Μπίνγκολ». Οι Πειραιώτες έφεραν εις πέρας αυτό το απαιτητικό διήμερο, με τον Μεντιλίμπαρ –που ποτέ δεν φοβάται την επιπλέον δουλειά– να χρησιμοποιεί δύο εντελώς διαφορετικές ενδεκάδες, καταγράφοντας περισσότερα “συν” παρά “πλην” στο μπλοκάκι του.
Στις προαναγγελίες, το φιλικό με την Ντεν Χαγκ είχε χαρακτηριστεί ως «το ντεμπούτο του Στρεφέτσα». Ωστόσο, η πραγματική ώρα του Βραζιλιάνου θα έρθει τις επόμενες μέρες, είτε κόντρα στην Αλ Τααβούν ή την Ουνιόν Βερολίνου, είτε σε περίπου δέκα μέρες, όταν η ομάδα θα επιστρέψει στην Ιταλία για το μίνι ερυθρόλευκο tour. Αντίστοιχα, η ώρα του Καμπελά δεν ήταν στην πρεμιέρα με τη Μπρέντα, αλλά χθες, όταν πλέον είχε ενσωματωθεί καλύτερα και γνώριζε περισσότερα για την ομάδα του.
Ακόμα και ο διαχειριστής των social media της ερυθρόλευκης ΠΑΕ δεν άντεξε τον πειρασμό και πόσταρε δίπλα-δίπλα τα γαλλομαροκινά δίδυμα: Καμπελά – Ελ Καμπί από τη μία, Βαλμπουενά – Ελ Αραμπί από την άλλη. Για να φτάσει το νέο δίδυμο τα επιτεύγματα του παλιού, χρειάζεται πολύ δουλειά, αλλά σίγουρα δεν υστερεί σε ποιότητα και διάθεση. Για την ποιότητα μιλούν οι καριέρες τους, για τη διάθεση… το χορτάρι! Ο αδιανόητος Ελ Καμπί δεν επαναπαύεται στον τίτλο του «θρύλου», ούτε περιμένει τη μπάλα να φτάσει στα πόδια του για να δείξει γιατί είναι «κίλερ». Είναι το πρώτο και καλύτερο “κομάντο” του προπονητή του. Ο πιο… λυσσασμένος από τους «σκύλους» που κάνουν ποδοσφαιρικό “μπούλινγκ” μέσω του πρέσινγκ στις δύσμοιρες μικρομεσαίες ολλανδικές ομάδες, οι οποίες προσπαθούν να χτίσουν από χαμηλά, ακολουθώντας την ταυτότητά τους, και βλέπουν τρεις ή τέσσερις ποδοσφαιριστές να κυνηγούν με τρέλα τη μπάλα σαν να θέλουν να τη συλλάβουν.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Μεντιλίμπαρ αυτές τις μέρες απαιτεί το πιο έντονο πρέσινγκ επί των ημερών του στον Ολυμπιακό. Τον βλέπεις, εκεί μπροστά από τον πάγκο, να “τρελαίνεται” όταν δεν βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να «πνίγουν» την κάθε Ντεν Χαγκ. Στο μυαλό του τρέχει μια προσομοίωση, και οι παίκτες του δοκιμάζονται σαν να βρίσκονται σε ποδοσφαιρικά ΟΥΚ.
Ο Βάσκος, όμως, δεν θέλει απλά πιο έντονο πρέσινγκ από τη νέα σεζόν. Τα θέλει όλα. Προσπαθεί, δηλαδή, να συνδυάσει το ακραίο “physicality” με την ποιότητα που του προσφέρουν μερικές από τις νέες προσθήκες. Στο πρώτο ημίχρονο με τη Ντεν Χαγκ, αυτό δούλεψε τέλεια. Ενώ στη θεωρία μία επιθετική τετράδα που περιλαμβάνει τον μεγάλο σε ηλικία Καμπελά και τον πιο… «δαντελέ» Γιαζιτσί, δε γίνεται να είναι το ίδιο έντονη στην πίεση, στην πράξη είδαμε μια ομάδα που «έβαλε τα δύο πόδια των Ολλανδών σε ένα παπούτσι». Κι αν ο Τούρκος δεν έκανε το καλύτερο παιχνίδι με τη μπάλα στα πόδια στους μικρούς χώρους που έβρισκε, η εικόνα του Καμπελά ήταν κάτι από τα προσεχώς.
Όταν πέρσι, τέλη Αυγούστου, ολοκληρωνόταν το ρόστερ του Ολυμπιακού, με τους Φορτούνη και Ποντένσε να έχουν φορέσει τις… «κελεμπίες» τους, οι πιο απαισιόδοξοι προέβλεπαν πως ο Αγιούμπ Ελ Καμπί θα δυσκολευόταν να πλησιάσει τις προπέρσινες επιδόσεις του. Ο Μαροκινός, φυσικά, γέλασε με τις Κασσάνδρες και ολοκλήρωσε μία ακόμα απίθανη σεζόν, αποδεικνύοντας πως δεν εξαρτάται από κανέναν. Ωστόσο:
Δεν υπάρχει επιθετικός στον κόσμο που δεν θέλει να έχει από πίσω του ικανούς δημιουργούς. Γι’ αυτό μόνο ευτυχισμένος μπορεί να είναι ο Ελ Καμπί που φέτος θα έχει πίσω του δύο παίκτες όπως ο Καμπελά κι ο Γιαζιτσί, που έχουν μεγάλη έφεση στην ασίστ, καθώς και τον Σταύρο Πνευμονίδη, που στα ως τώρα φιλικά έχει δείξει τρομερά δείγματα στο κομμάτι της δημιουργίας, τόσο με τις ψηλές σέντρες του όσο και με τις δημιουργικές μεσαίες και κοντινές πάσες του. Και φυσικά, μένει να δούμε τις βοήθειες που θα δώσει ο Στρεφέτσα, όταν αναλάβει έναν «κανονικό» ρόλο, αλλά και όποιος επιθετικός προστεθεί στο… «μιξ».
