Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από την ημέρα που ο κόσμος του ευρωπαϊκού μπάσκετ αποχαιρέτησε έναν από τους μεγαλύτερους δασκάλους του: τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Η 16η Σεπτεμβρίου παραμένει ημερομηνία μνήμης για όλους όσους αγάπησαν το άθλημα και ιδίως για την οικογένεια του Ολυμπιακού, που δεν ξεχνά τον άνθρωπο που έβαλε τη σφραγίδα του σε δύο χρυσές σελίδες της ιστορίας της ομάδας.
Ο “Ντούντα”, όπως τον φώναζαν με σεβασμό και αγάπη φίλοι και αντίπαλοι, δεν ήταν απλώς ένας ακόμη σπουδαίος προπονητής. Ήταν η προσωποποίηση της μπασκετικής ιδιοφυΐας, ένας ηγέτης που ενέπνεε, δίδασκε και καθοδηγούσε με τρόπο που ελάχιστοι μπορούσαν. Ο Ολυμπιακός τον τίμησε σήμερα με μια λιτή, αλλά ουσιαστική ανάρτηση στα κοινωνικά του δίκτυα, αποδεικνύοντας ότι η μνήμη του είναι ακόμα ζωντανή μέσα στον σύλλογο και στους φιλάθλους του.
Ο Ίβκοβιτς και το κόκκινο έπος
Ο Σέρβος τεχνικός έζησε δύο ξεχωριστές θητείες στον πάγκο του Ολυμπιακού: πρώτα από το 1996 έως το 1999 και αργότερα από το 2010 μέχρι το 2012. Σε αμφότερες τις περιόδους, οδήγησε την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης. Το 1997 στο Τελ Αβίβ, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο Euroleague, σε μια αξέχαστη πορεία που άλλαξε την ιστορία του συλλόγου. Το 2012, στην τελευταία του χρονιά στον πάγκο, έγραψε μαζί με μια νέα γενιά παικτών το απόλυτο έπος στην Κωνσταντινούπολη, όταν οι “ερυθρόλευκοι” γύρισαν από το -19 και σόκαραν την ΤΣΣΚΑ στον τελικό.
Ήταν αυτός που πίστεψε στον Σπανούλη, στον Παπανικολάου, στον Πρίντεζη, και δημιούργησε το περιβάλλον για να ανθίσει μια νέα δυναστεία. Η παρουσία του στο ΣΕΦ δεν ήταν απλώς προπονητική — ήταν παιδαγωγική. Ενέπνευσε χαρακτήρες, όχι μόνο παίκτες.
Η βαριά παρακαταθήκη και η αθόρυβη απουσία
Από τον χαμό του το 2021 σε ηλικία 78 ετών, ο Ίβκοβιτς λείπει από τα γήπεδα, αλλά η φιλοσοφία του είναι ακόμα παρούσα σε κάθε ομάδα που χτίζει γύρω από το σύνολο, που δίνει βαρύτητα στο πάθος, στην άμυνα και στην πειθαρχία. Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, ο “Ντούντα” δεν έφυγε ποτέ πραγματικά. Είναι εκεί σε κάθε ομιλία, σε κάθε comeback, σε κάθε προσπάθεια για το ακατόρθωτο.
Η ΚΑΕ Ολυμπιακός συνεχίζει να τον τιμά σε κάθε ευκαιρία, δίνοντας το παράδειγμα για το πώς τιμάς τους ανθρώπους που σου χάρισαν ταυτότητα και ψυχή.
