Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν ήθελε να φύγει από το «Emirates». Ήταν μια εικόνα που λέει πολλά, οι οπαδοί κράτησαν τις θέσεις τους, χειροκρότησαν παίκτες και τεχνικό επιτελείο και επιβράβευσαν μια προσπάθεια που, παρά το τελικό 2-0 υπέρ της Άρσεναλ, άφησε έντονα αισθήματα υπερηφάνειας.
Δεν ήταν απλώς ένα ταξίδι στο Λονδίνο. Ήταν μια βραδιά που απέδειξε πως αυτή η ομάδα παλεύει και κερδίζει σεβασμό — ακόμα και όταν χάνει.
Στο Emirates ο κόσμος δεν έφευγε — χειροκρότησε την ομάδα.
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε «μία ανάσα» από το ισοπαλία. Οι αριθμοί το λένε: τέσσερις πολύ ρεαλιστικές ευκαιρίες, στιγμές που το 1-1 φαινόταν εφικτό, και μια ομάδα που πίεσε, δημιούργησε και δεν φοβήθηκε. Όμως στο υψηλότερο επίπεδο, απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, χρειάζεσαι και λίγη τύχη — και αυτή τη φορά η τύχη δεν καθόταν στο πλευρό μας. Η Άρσεναλ ήταν πιο αποτελεσματική στην τελική προσπάθεια· ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα αλλά όχι την τελική ψυχραιμία για να αποσπάσει το αποτέλεσμα.
Ο προπονητής, ο κόσμος και οι παίκτες μοιάζουν να μοιράζονται την ίδια πεποίθηση, όταν έρθουν τα γκολ, θα έρθουν και οι βαθμοί. Το πείσμα που έδειξε η ομάδα είναι δείγμα πως τα προβλήματα δεν είναι αγωνιστικά των ιδεών, αλλά μικρές λεπτομέρειες — τελικές επιλογές, ένα αποτυχημένο ριμπάουντ, ένα σουτ που δεν μπήκε. Η συνέχεια στην Ευρώπη μοιάζει πιο φωτεινή αν συνεχίσει αυτό το πρόσωπο.
Σημαντική —ίσως η πιο ανθρώπινη— στιγμή της βραδιάς ήταν το μήνυμα του Παναγιώτη Ρέτσου. Στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι στάθηκε στον συγκλονιστικό κόσμο που ταξίδεψε και χειροκρότησε. Η αναγνώριση αυτή δεν είναι τυπική, δείχνει πως οι παίκτες νιώθουν το βάρος αλλά και την αίσθηση ευθύνης απέναντι σε έναν κόσμο που δεν εγκαταλείπει. Και αυτή η σχέση παίζει τον δικό της ρόλο στο να πιστεύουν όλοι πως τα καλύτερα έρχονται — όχι ως φράση, αλλά ως υπόσχεση που χτίζεται μέρα με τη μέρα.
Αυτό το βράδυ στο «Emirates» ίσως να μην έδωσε βαθμούς, έδωσε όμως κάτι εξίσου σημαντικό, αυτοπεποίθηση. Η ομάδα απέδειξε πως μπορεί να παλέψει στο υψηλότερο επίπεδο, πως έχει ευκαιρίες και πως η προοπτική των γκολ και της βαθμολογικής συγκομιδής δεν είναι ουτοπία. Το κρίσιμο τώρα είναι να μετατραπεί η προσπάθεια σε σταθερότητα — και να ξέρουμε πως όταν ο κόσμος σου χειροκροτάει μετά την ήττα, έχεις ήδη κερδίσει κάτι πολύτιμο: σεβασμό και πίστη.


